Sunday, April 13, 2008

Windje 6

(bekijk hier de foto's)

Al enige tijd worden er voorbereidingen getroffen voor een tocht van Huisduin naar Texel om in de haven van het NIOS aan te meren en dan bij Denise koffie te drinken.
Alles is door Ria en José tot in de puntjes geregeld de koek is gekocht de koffie staat op tijd klaar het is dus allen wachten op het vertrek. In de laatste mail staat vermeldt dat het marifoon weerbericht van vrijdagavond 11 april, 20.00 uur bepalend is of de trip door gaat of niet. Door de dames is aangegeven dat bij een windkracht van 5 bft of meer de tocht wordt afgelast.
De weergoden zijn ons niet gunstig gezind. De voorspelling is zuid west 6 bft. De regels zijn hard, we varen niet op zee.
Het wordt nu druk met de telefoon want we willen toch varen en ervaren wat een krachtige wind op groot water met je doet. Al snel wordt in de besprekingen het IJselmeer genoemd.
Samen met Ruud bespreek ik de mogelijkheden. Ik vind dat er altijd een doel moet zijn. En zo komen we op De Kreupel, een vogelrustgebied, we gaan daar niet aan land omdat het niet voor publiek is opengesteld van daar uit naar Buurtjeshaven voor een korte pauze en dan terug naar Medemblik.
Een mail gaat uit en het is wachten tot zaterdag.
Om 12.00 uur staat een groep van 9 personen klaar om de boten op te laden en te vertrekken naar de Vooroever bij Medemblik om scheep te gaan.
Ruud heeft de begeleiding op zich genomen en in een korte briefing geeft hij aan wat de bedoeling is. Het wordt een uitdaging om bij deze wind de groep bij elkaar te houden.

In de kajakwereld wordt al enige tijd gesproken over het fenomeen droogpak in plaats van het bekende Neopreen. Rob heeft een pak te leen van Axel Schoevers en we zijn benieuwd wat de bevindingen zijn bij deze tocht. Op het eerste gezicht ziet het pak er robuust en toch soepel uit.

Rond 14.30 uur steken we van wal en varen een koers van 60 het is ongeveer 3,5 Nm naar De Kreupel. Al snel blijkt dat het een dikke 6 Bft is. De golven zijn hoog en bij sommige breekt de kop in een witte schuimkraag. Paul vaart schuin voor me, op het ene moment is hij goed te zien het volgende moment alleen zijn petje. De golfhoogte is volgens mij rond de 80 cm. We moeten onderling een ruime afstand bewaren om zo voldoende ruimte te hebben voor de surf. We varen erg snel iedereen zit goed in zijn of haar boot en af en toe hoor je een juich kreet als er iemand een lange surf pakt. Ook ik duik zo nu en dan steil van een golf af om met de punt van de kajak in de rug van een volgende golf te steken waarbij er massa’s buiswater in mijn gezicht spat. Het is heerlijk om zo met de golven te spelen. Na een uur varen zien we de zandplaat liggen. Om de rust van de vogels niet te verstoren besluiten we om op ruime afstand de koers te verleggen naar Buurtjes haven. We varen nu tussen de 205 en de 210. Dit is andere koek. De wind is in tegenspraak met de voorspelling niet afgenomen maar eerder toegenomen we kunnen niet recht tegen de wind in koersen en met deze zijwind blijkt het voor de groep niet mogelijk om bij elkaar te blijven.
Hans doet verwoede pogingen maar moet toch besluiten om recht tegen de wind in te varen om vervolgens weer af te vallen. Regelmatig kruist hij de groep. Piet dwingt Ria de juiste koers te houden. Bart, Paul en Rob blijven min of meer bij elkaar en ik blijf bij José in de buurt. Het is voor Ruud duidelijk dat een ieder, op Hans na, een maatje voor de veiligheid heeft. Na een paar uur noeste arbeid komt de pauze plek in zicht. Even lekker in de zon de spieren tot rust laten komen. Gelukkig leeft bij iedereen het gevoel dat het uiteen vallen van de groep onder deze omstandigheden niet gewenst is. Dit geeft veel stof tot nadenken.
Na deze welkome onderbreking varen we terug naar Medemblik. We blijven onder de kust varen om zo minder last van de golven en de wind te hebben. De laatste 2.3 Nm worden in rap tempo afgelegd. Ruud kan het weer niet laten om in het zicht van de haven een aanzet te geven om te rollen en even later is bijna iedereen aan het spelen.
Een maal op het droge ontstaat er een discussie over hoe je een groep onder zware omstandigheden bij elkaar kunt houden. Dit geeft aan dat we serieus met onze sport bezig zijn en dat geeft een goed gevoel.

De bevindingen van Rob met het droogpak zijn super en enthousiast vermeldt hij dat het soepel vaart en dat hij droog is gebleven. Ik ben bang dat er een investering zit aan te komen.
de route

Monday, April 7, 2008

Een oefenrondje

(Bekijk hier de foto's...) met dank aan Axel Schoevers


Zaterdagmorgen dacht ik wel eens van mijn spierpijn af te zijn ( zie vorige tocht Grevelingen). Tot het moment waarop ik mijn uitrekte. Gelukkig staat er weinig wind. Een blik uit het raam leert me dat het inderdaad bijna niet waait, er wat mist hangt en dat het motregent. Onderweg naar Almere wordt het er met de regen niet beter op, de mist verdwijnt. Al snel verzamelt een groep kajakkers zich op het Zilverstrand in Almere. Allemaal bekende gezichten van Peddelpraat en geen van alle beginners. Dat laat ruimte om de plannen iets aan te passen. Omdat nog niet iedereen op Pampus is geweest gaat het onder de brug door langs de boeien eerst richting dit fort. De wind weet zowaar nog kleine golven te produceren, het deint, maar het is droog en de zon komt af en toe tevoorschijn.

Op Pampus mogen we in de ontvangstruimte koffie drinken, een uiterst vriendelijk gebaar. Aan tafel worden de verdere plannen gesmeed en het wordt een rondje om IJburg. Eerst met de golven mee richting het P.E.N eiland en langs de dijk verder. Later las ik op de kaart dat dit verboden gebied is. Uitzonderingen voor handvoortbewogen vaartuigen zag ik zo snel niet.

Op het IJsselmeer hadden we al het typerende grijs/groenige water, de zwarte luchten en achter ons de zon, maar ook gedonder en de bliksem. Vlak bij de A10-oost barst de regen los. We vinden iets verder nog een hippie-achtig cafe voor een laatste stop, waar het ook gelukkig is opgehouden met regenen.

Rondom vijf uur zetten we voet op het Zilverstrand van Almere. Bijna 31 km gevaren in een gemiddeld tempo van ruim 6,5 km/uur en dat is inclusief drijfpauze's. Een goed oefenrondje dus. Bart wilde nog eskimoteren, maar ik doe niet mee want ik zit er wel doorheen en vindt het zo wel koud genoeg. Ruud ontbreekt als motiverende factor. Het wordt dus droog uitstappen...