Bescherming van de lak op het dek

Vandaag bezig geweest om eindelijk mijn dek eens te beschermen tegen het schuiven van de peddels. Misschien ken je dat probleem. Ik heb een Nigel Dennis Kayak waarbij ik de reservepeddels op het achterdek heb liggen. Iedere keer bij het onder de elastieken schuiven heb je kans op krassen. Dit had ik opgelost door een lelijk stuk Ductape te plakken. Nu zag ik bij een boot van Axel Schoevers dé oplossing. Dit doe je met doorzichtig raamfolie. Hieronder een stappenplan:

Stap 1: Ga naar een bouwmarkt en koop raamfolie (heb je met allerlei figuurtjes en moet wel plakfolie zijn)
Stap 2: haal de elastieken los op de plek waar je het wilt hebben en pak een krant
Stap 3: Leg de krant op het dek en teken af hoe je vorm wilt hebben (om de luiken heen)

Stap 4: Knip de krant op maat net zolang totdat de vorm goed is

Stap 5: leg de krant op het raamfolie (op de bovenkant) en teken de vorm op de folie en pas deze ook nog op de kajak totdat je tevreden bent

Stap 6: pak een teil met zeepsop en smeer flink veel sop op de plek waar de folie komt

Stap 7: leg de folie op het sop en schuif totdat die goed ligt. Druk de sop onder de folie vandaan van het midden uit naar buiten. Hier heb je speciale rubberen strijkers voor maar kan ook met de handen of een doek. De bobbels kan je gemakkelijk wegwrijven.

Al met al ben je ongeveer een klein uurtje bezig. Laat nog wel even de folie drogen. Door de folie ziet het dek er evengoed netjes uit. Suc6. Als iemand nog andere ideeén heeft, laat het dan even weten in de comments.

De Waddentocht

HET IDEE
Wanneer het idee voor een waddentocht is ontstaan is niet precies bekend. Het moet ergens in 2007 zijn geweest aan het eind van een avondje op het kanaal varen en spelen. Het spelen zoals we dat noemen is het doen van oefeningen, reddingen en eskimoteren.
In ieder geval was het idee opeens daar. En wie lanceerde het nu. Waarschijnlijk Ruud, wiens creatieve geest borrelt van ideeën. In eerste instantie was het plan om met z’n tweeën de tocht te ondernemen maar als snel werd ook Rob enthousiast van de verhalen en zo completeert hij het team. De datum wordt vastgesteld. Het wordt de week van 28 juni tot en met 4 juli 2008.

DE VOORBEREIDING
Vanaf het moment van het idee is de voorbereiding reeds begonnen. Natuurlijk veel varen, voor het eerst de winter door, in ieder geval zolang het water vloeibaar is. Aan het eind van elke tocht moest er gerold worden de koudst gemeten watertemperatuur hierbij was 5 graden.
De winterperiode ben ik ook weer aan het studeren geslagen en heb het basiscertificaat marifonie gehaald. Toch een veilig idee om goed te kunnen communiceren.

Natuurlijk is er de nodige aandacht voor het materiaal en kleding.
We maakten alle drie afzonderlijk een planning die we op woensdagavond 10 juni naast elkaar legden. De planningen lopen niet ver uiteen nadat we de kaarten nog eens goed bestudeerd hebben komen we tot 1 plan. Nu is het de komende weken passen en meten om alles goed aan boord te kunnen krijgen. Ik heb al eerder meerdaagse tochten gevaren en loop steeds tegen het probleem aan teveel te willen meenemen.
Je kunt alles nog zo goed regelen maar 1 ding heb je niet in de hand en dat is het weer. Zijn de weersomstandigheden niet goed dan blazen we de tocht af. Voor ons staat veiligheid en plezier altijd voorop.

Rondje Bol

( klik hier voor de foto's van deze tocht )

Als je jezelf dan hebt opgegeven voor een tocht met Peddelpraat, in dit geval een rondje om de Bol, dan hou je automatisch gedurende de week met spanning het weer in de gaten. Dat weer bestond uit een krachtige westenwind, niet bepaald gunstig voor deze tocht. Vrijdagavond werd er dan ook gemeld dat er mogelijk een alternatief gevaren zou gaan worden. Toch slaap ik de nacht voor de tocht slechter dan gebruikelijk. Noem het spanning, adrealine of een tikje nerveus. S'morgens blijkt het echter heerlijk weer. Een westenwind kracht 3 á 4 wordt gemeld. Het zonnetje schijnt. In Den helder is de tochtleiding even in overleg maar besloten wordt om toch de Bol te ronden, dat is toch wat we willen. Verteld wordt dat er best heftige golven zullen staan, dat er wel eens iemand uit de boot kan spoelen, maar dat diegene er dan gewoon weer in geholpen wordt. Een lekkere relaxte instelling lijkt mij zo. Toch ben ik benieuwd wat komen gaat, het zal grensverleggend worden, dat is duidelijk. Tot de Bol is het allemaal gematigd maar dan verschijnen de witte brekers. Er door heen varende blijkt het echter allemaal goed te doen en het is genieten met de golven van twee meter hoog.



Zo gaat het langs de noordzijde verder. Opeens is er overleg tussen de tochtleiders en ze kijken richting een brekerveld. We zullen koers moeten verleggen om langs de westzijde te gaan varen en dat betekent door het brekerveld heen. Eén voor één en geef elkaar de ruimte is de opdracht. De leiders blijven achter. Ik ga als één van de laatste er door heen en het lijkt allemaal rustig te verlopen. Tot het moment dat een golf achter me breekt, me haaks op de golf zet en een bongo slide het vervolg is. Dat blijft altijd een aparte belevenis en je begrijpt dan weer waarom het bongo slide heet, het bonkt ja. Het schiet echter ook op en zo zit ik snel achter de brekers. Even moet er nog iemand in de boot geholpen worden door de leiders en dan is het tijd om pauze te nemen op de Bol. Daar doe je dit toch voor. De zeehonden komen al snel kijken, de zon schijnt kortom heerlijk genieten van dit stuk natuur. Op zee bouwt er zich echter ook een onweersfront op en dat is minder. De terugweg gaat dan ook zo dicht mogelijk langs de Bol en via een korte oversteek naar het vaste land. Dit alles om bij onweer snel aan de kant te kunnen komen. Tijdens de oversteek naar het vaste land komen we nog twee kajakkers tegen welke naar de Bol op weg zijn. Eén van hen zit in zijn blote bovenlichaam in de kajak, de rest is slechts gissen. 'Ideale uitrusting heren' wordt hen nog medegedeeld. Dit is toch niet hoe het hoort. Het zal meestal wel goed gaan, maar aan die ene keer dat het fout gaat moet je even niet denken. Zo warm is de zee niet. Door de Helsdeur gaan we verder. De haven laat nog even op zich wachten als er een marineschip vertrekt. De haven wordt voor korte tijd afgesloten. We wachten geduldig en na wat natte oefeningen is het weer tijd om op huis aan te gaan. Het was inderdaad grensverleggend maar vooral genieten. Van de Bol en van de extreme van moeder natuur. De onweer is niet uitgebarsten

Rondje Noorderhaaks

De laatste dagen is het goed zomerweer met weinig wind uit oost noordoostelijke richting. Voor zondag 8 juni hebben we diverse opties om een tocht te varen.
Omdat de weersomstandig heden zo gunstig zijn besluiten we een rondje Noorderhaaks te gaan varen.
Een mail gaat uit en de reacties komen los. Maar het blijkt dan mensen het maar druk hebben en op korte termijn is het moeilijk plannen. Zo staan we dus met 3 man om 10.00 uur in Huisduinen. Het strandje bij Nogal Wiedus is onze opstap plaats. Het is prachtig weer, de zon staat hoog aan het zwerk en er staat een windje van 2 a 3 Bft.
Voor ons staat nog een groep kajakkers op het strandje die naar Oudeschild varen. Ze hebben geluk want de vloedstroom loop nog flink.
Ruud meldt ons aan op kanaal 62 van de verkeerscentrale Den Helder. De ervaring leert dat dit erg op prijs word gesteld, gelijk krijg je informatie toegespeeld over het scheepvaartverkeer en natuurlijk ieder uur het weerbericht.
Omdat we besloten hebben onze tocht rechtsom te gaan varen werkt de stroom nu niet in ons voordeel het voordeel pakken we op de terugtocht.
We gaan te water en koersen 260 graden en als alles goed gaat komen we ten zuiden van de S10 uit, vlak langs de Razende Bol hebben we dan weer stroom mee.
De oversteek gaat zeer voorspoedig en varen we tussen de 4 en 5 Nm. Al snel varen we ten westen van het eiland en vanaf een ruime afstand ontwaren we een grote groep zeehonden die lui en lodderig in de zon liggen de bakken. Om ze niet te storen nemen we flink veel afstand, maar wij blijken een leuk verzetje in hun blijkbaar saaie bestaan en al snel worden we speels door tientallen nieuwsgierige ogen bespied. Plotseling duikt er één vlak voor de boot van Ruud op lachend vraag ik me af wie er nu van wie verschiet. Dit is zo prachtig om te zien dus laten we ons zonder enige beweging rustig op de stroom voortdrijven.
Op de noordwest kant komt een enkele roller aanzetten en moet je even scherp blijven om niet om te gaan. Vorig jaar heb ik deze tocht ook al eens gevaren in mijn herinnering waren de contouren van het eiland heel anders, blijkbaar hebben de herfst en winterstormen de vorm drastisch veranderd.
Na het verboden gebied gaan we even aan land om wat te eten en het blijk dat we nog steeds gezelschap hebben een aantal zeehonden zijn lekker mee gezwommen.

Na volop te hebben genoten van de rust de ruimte en het ruisen van de branding kiezen we weer het ruime sop.
Via het Molengat ronden we de kop om vervolgens koers 120 graden te gaan varen. De planning is om ten noorden van de S11 uit te komen. De ebstroom loopt inmiddels flink, dit blijk vooral als we vlak bij de kust buiten de vaargeul volop aan het scullen en rollen slaan. Het is even opletten om niet onze aanmeerplaats voorbij te drijven. 14.30 uur zetten we weer voet aan land. Onder het genot van een ijsje gesponsord door Bart is het heerlijk nagenieten met een prachtig uitzicht over het water. Thuis wacht weer de klus van het ontzilten van je uitrusting en het spoelen van je kajak, maar ja dat hoort er nu eenmaal bij.

Even een bakkie halen.

Even een bakkie halen, is een uitspraak in het West Fries als men ergens een kop koffie gaat drinken.
We wilden een korte tocht varen op zoutwater en dus besloten we om op zondag 1 juni naar Hargen aan zee te rijden. Het belooft een soort combi tocht te worden, wandelen en varen. De wielen onder de kajak en dan een hele tippel van de parkeerplaats af (helaas niet gratis maar € 3.50 tot s’avonds 19.00 uur) naar de strandafgang. Zolang het pad verhard is, is de wandeling geen probleem maar in het losse zand wordt het een ander verhaal. Met 2 man slepen we kajak voor kajak naar de vloedlijn. Dit is topsport, we zijn moe nog voor we begonnen zijn. Het weer is goed, lichte bewolking tempert de zon en met een windje van een 3 bft oost noord oost staat er geen branding. We gaan te water en varen een behoorlijk stuk uit de kust om de strekdammen die hier veelvuldig liggen te vermijden. Met de vloedstroom mee schieten we lekker op en na de kerf in Schoorl gaan we dichter onder de kust varen vanaf hier tot aan Bergen zijn er geen strekdammen meer. De deining die hier op de kust aankomt zorgt nu voor leuke brekers. Niet erg hoog maar wel met een behoorlijke kracht. Af en toe wordt er een Bongo-slide gemaakt en ook het surfen tot vlak aan het strand lukt goed. Eenmaal in Bergen is het tijd voor een bakkie met wat erbij. Ik ga niet in detail maar het smaakte geweldig. De terug tocht verloopt al even voorspoedig. Nu met de ebstroom mee. Leuke brekers en mooie surf golven. De zeehond die ons op de heen weg gezelschap hield heeft een maatje opgezocht en begeleiden ons tot aan de plek waar de strekdammen weer beginnen. Er ligt veel schuim op het water en door het schuim heen is er een algenbrei zichtbaar. Dit nodigt niet uit om de gaan rollen aan het eind van de tocht het kost enige moeite maar we doen het dan ook maar niet. Natuurlijk volgt het losse zand en de wandeling naar de parkeerplaats. We zijn een paar uurtjes lekker bezig geweest. Om de tocht wat langer te maken kun je ook naar Egmond varen, er zijn voldoende plekken voor een natje en een droogje.

Website zeekajakkers.nl online

Leuk nieuws, onze nieuwe website is online www.zeekajakkers.nl. We zijn de website nu aan het vullen met veel informatie, onze expedities, een online agenda, tests en veel meer. Deze weblog zal ook worden geintegreerd binnen de website. Overigens blijft dit adres ook gewoon bestaan. Mocht iemand nog ideeën hebben voor onze website dan vind je op de pagina contact onze emailadressen, we horen graag van je. Ook kan je ideeën in de comments zetten van dit item.