Vorig jaar hebben we het plan opgevat om in de zomer van 2009 de Duitse wadden eilanden langs te varen. Dit jaar varen we met een gast. Om aan elkaar te wennen hebben we het plan opgevat om in het weekend van 9 en 10 mei Texel rond te varen. Zodoende staan we op zaterdag 9 mei om 10.00 uur in Huisduinen op de parkeerplaats bij het restaurant Nogal Wiedus, klaar om scheep te gaan. De hele week voorafgaande aan de tocht heeft er een straffe wind gestaan uit het zuidwesten die schommelde tussen de 5 en 7 Bft. Het hoogtepunt van de winderige week is op vrijdagmiddag wanneer er een heuse zuidwester storm staat. De voorspelling voor de zaterdag is een afnemende wind tot 4 Bft later op de dag en voor de zondag een wind van 1 tot 3 Bft uit het noordoosten. Rob staat op de dijk en steekt zijn windmeter in de lucht, hij kijkt bedenkelijk. Er staat nu nog een dikke 5 Bft met uitschieters. Door de verrekijker zijn op het Schulpengat de woeste golven met brekers duidelijk te zien. Vooral op de Hors is het één wit woest schuimende massa. We besluiten niet te gaan en gaan in de luwte zitten voor een overleg om alternatieven te bespreken. Na 3 kwartier spragen in de zon zijn we eruit. Nog één keer werpen we een blik op de zee die veel rustiger geworden is. We kunnen dus toch, alleen het getij loopt al en kunnen we niet meer van Huisduinen vertrekken. We besluiten naar Landsend te rijden en daar het zilte nat op te zoeken. Als we aan het inpakken zijn komen Hartger en Sjaak aan, die een rondje Noorderhaaks willen gaan varen. De begroetingen zijn hartelijk we komen elkaar aan het begin van dit soort tochten nogal eens tegen. De oversteek naar Texel varen we samen. Zij wachten voor de kust op nog een vaarmaatje en wij koersen op het Molengat aan, de doorgang tussen Texel en Noorderhaaks. Na de ronding van de Hors gaan we aan land voor een kop koffie. Na de pauze is het leuk om door de branding de zee weer op te gaan. We koersen langs de kust. Na verloop van tijd komen we uit de luwte van Noorderhaaks en is het oppassen omdat er een stevige deining staat hier en daar geeft een schuimkop aan dat er een roller is. Ook bij de kardinale west net voorbij de MG 8 is het behoorlijk ruig. Met een windje in de rug en de stroming mee is het lekker opschieten. We moeten niet te snel zijn omdat we dan tussen Texel en Vlieland de stroom tegen krijgen. Tussen de Koog en de Slufter willen we aan land gaan voor de lunch. Hier is de branding heftig en één voor één koersen we naar de kust. Ruud als eerste. Soms is hij te zien, dan weer niet. Hoge golven breken op de kust. Als tweede ga ik. Af en toe achteruit peddelend om niet in een surf te raken koers ik op de kust aan. Dan wordt het achterschip opgetild een breker probeert de regie over te nemen. Een lange Bongo slide is het gevolg. Het is een super gevoel. Even later sta ik naast Ruud op de kust. Dan komt José aan breed lachend. Zag je dat schreeuwt ze boven het geraas van de golven uit. 2 maal gerold en toch nog goed landen. Dan volgen we Rob die zich soepel bij ons voegt. Uit de wind en in de zon is het goed toeven, alleen het zand knarst tussen je tanden bij het eten.
Om door de branding terug de zee op te komen is een leuke klus. Flinke rollers spatten op het voordek uiteen. Na de Slufter lijkt het wel alsof ze met een lepel staan de roeren. Op de Eierlandsche Gronden is de zee ruig. Brekers en schuimkoppen markeren de plek. Zonder al te veel problemen komen we erdoor. Door de stroming richting Waddenzee is er een tidle race ontstaan korte staande golven. In het Robbengat komen we in de luwte van het eiland en wordt het rustig en even later landen we op het strand bij de Robbenjager. Snel is het de tent opzetten eten koken dan is het tijd voor een Skuumkoppe. Achteraf zijn het er misschien wel een paar geweest.
Om zeven uur wordt ik ruw gewekt door een auto op ons veldje. Verbaast rits ik de tent open en zie dat de dochter van José een moederdag ontbijtje komt brengen.
Onder het genot van een kop koffie mogen we op afstand toekijken hoe ze het zacht gekookt eitje en de bolletjes naar binnen werkt. Om 09.15 in de boot staat er op het programma. Het wordt iets later. Geen wind een vlakke zee en volop zon een schril contrast met de voorgaande dag. Meteen zit de gang er goed in. Via het Robbengat varen we tot de V 1a om langs het verboden gebied de Vlakte van Kerken over te steken. Twee zeehonden steken hun kop boven water om onze verrichtingen gade te slaan. We volgen het vaarwater naar de Cocksdorp en al snel staat de IJzerenkaap fier aan de einder. Het is warm en Ruud demonstreert meerdere keren zijn beruchte CHD. Ik vind het water echter te koud om zijn voorbeeld te volgen. Op het surfstrand bij Oudeschild nemen we even een pauze. Ook hier kunnen we ons laven aan de warme zon. Mooi liedjes duren niet lang. We moeten verder. Op de Texelstroom bij T 12 varen we tussen de 150 en 180 graden. De uitgaande stroom is behoorlijk sterk. Op het Gat van de Stier varen we langs de GvS 4 ik kan het niet laten om even aan de achterkant van de boei in het keerwater te spelen. Het is altijd een leuk spelletje om een boei met de neus van de kajak aan te tikken. Op het Malzwin is het water onrustig de sterke stroming trekt aan je boot. Vlak onder de kust laten we ons door de stroom meenemen. In de haven wachten we op de veerdienst van Texel die nu met 2 boten vaart. Natuurlijk moet er even gerold worden. Als de veerboot aanmeert varen we achterlangs naar Landsend waar we onder toezicht van vele kijkers, die lekker in de zon zitten, onze boten uitladen. Dan terug naar huis waar de schone taak op ons wacht al de spullen te ontzilten.
