Wattentocht 2009 "The MOVIE"

Yeahhh, na dagenlang monteren is eindelijk onze expeditie op film te zien:-)
Hierbij de official release...

Wattentocht 2009, Zeekajakkers from Ruud Legdeur on Vimeo.

Langeoog -

Dag 7
Vaartijd:
Afstand etappe:
Totale afstand: 48,4 Nm
Weerbericht: Zwaar bewolkt, 16-18 graden, noordwest 6-7 in buien 8

Super goed geslapen. Zou dat komen omdat het illegaal was. Het heeft flink geregend, niets van gemerkt. De door de bomen verschafte luwte is een weldaad. Toch doet het ruisen van de wind door de bomen vermoeden dat er iets meer aan de hand is. Kwart voor acht moeten we op de kade staan. Erg veel tijd is er niet. Het is opschieten geblazen. Het ritueel herhaalt zich al een aantal dagen. Opstaan, ontbijten, heetwater maken voor onderweg de boel opbreken en in de kajak laden. Dat laden van de kajak gaat steeds sneller er komt een routine in. Bij het havenkantoor wordt het duidelijk dat er een ware storm staat. Een felle regenbui doet ons naar een schuilplaats zoeken. Deze eerste bui wachten we af. De buienradar op het internet voorspeld niet veel goeds een toenemende wind en felle buien. Het besluit wat we nu nemen is niet het besluit wat we willen nemen. Gezien de omstandigheden zijn we het snel met elkaar eens. De gang naar de veerboot is rap gemaakt en maken met de kapitein de afspraak dat de kajakken aan dek me kunnen. In vol ornaat, neopreen en zwemvest staan we voor hem. Met gefronste wenkbrauwen vraagt hij zich af wat de overige passagiers zullen denken als zij ons zo zien en ruiken. Het aantal medereizigers valt erg mee, ze zijn op de vingers van 1 hand te tellen. En zo sta je op de kade in Bensersiel in neopreen en zwemvest. Weemoedig en verslagen door bizarre weersomstandigheden. In een klein café aan de haven nemen we nog een bakkie troost en keren daarna huiswaarts.

Norderney - Baltrum - Langeoog

Dag 6
Vaartijd: 4,5 uur
Afstand etappe: 14,2 Nm
Totale afstand: 48,4 Nm
Weerbericht: Bewolkt, 16-18 graden, zuidwest 3-4

Woensdag 8 juli. Zware nacht gehad. Veel regen en onweer. Rob, Ruud en José willen varen ik ben er niet zeker van of dat wel verstandig is. Waarom? Volgens mij zit er onweer in de lucht.
Bij de trailerhelling worden de boten te water gelaten. Met een zacht briesje in de rug verlaten we de haven. Een felle stroom neemt ons mee en de snelheid loopt flink op. Op een goed moment varen we tegen de 7 Nm. Ook nu moeten we de vaargeul volgen. Op het moment dat we de route iets verleggen schraapt de peddel over de grond. Na de D36a varen we koers 70 en raakt de snelheid eruit omdat we tegen stroom krijgen. Het kriebelt in mijn nek en krabben helpt niet. In de linker ooghoek is een donker zwarte lucht zichtbaar geworden. De wind trekt fors aan en het water wordt ruiger. Eerst is het nog een vaag gerommel in de verte. Na verloop van tijd zijn de bliksemflitsen goed de onderscheiden en de donder rolt hol over het wad. Naar het eiland Baltrum varen is geen optie. De bui trekt daar in vol ornaat overheen er zijn ook een paar waterhozen zichtbaar. Het vaste land? Dat wordt lopen er staat nog te weinig water.


We lassen een drijfpauze in om te kijken wat de bui gaat doen. We hebben ook eigenlijk geen andere keuze. Na een ruim half uur verwijderd het zwarte kolos zich en kunnen we oost koersen over de Baltrumer Balje. We zoeken de haven op voor een korte pauze. Alles is dicht, Ruhe Tag staat er op een bordje. Niet te geloven dat hebben wij weer. De uitgestorven en winderige haven trekt ons niet erg aan we varen door naar Langeoog.
De aangetrokken wind zorgt ervoor dat het Baltrummer Wattfahrwasser een lekkere klotsbak is. Af en toe zijn er hoog opspattende brekers te zien in het zeegat. De lucht is wat meer opengebroken en af en toe is er een vaag zonnetje zichtbaar. De ingang naar de haven van Langeoog wordt omzoomd door hoge kademuren. Dit zijn overblijfselen uit de tijd dat het eiland als een basis is gebruikt. Een lage steiger verschaft ons een goede uitstap. Bij José is het hoge nood en stapt pardoes het water in. De boot van Rob heeft flink wat water gemaakt en sponst dit in de boot van Ruud. Er ontstaat enige wrevel die ik op mijn beurt probeer te koelen door middel gebruik te maken van een handpomp. De heren zinnen op wraak en een tel later liggen we alle 4 te spartelen in de haven. Dit zorgt voor de nodige verkoeling en brengt de gemoederen tot bedaren. We moeten op zoek naar een plaats voor de tent. In geen velden of wegen is er een havenmeester te zien. Een notitie op de deur geeft aan dat hij om 15.00 uur weer op zijn werkplek te verwachten is. Bij de Kajutte am Hafen informeren we naar een camping. Er wordt glazig gekeken alsof men nog nooit van het fenomeen camping gehoord heeft. Vraag maar bij de zeilschool. Ook daar komt weinig reactie op onze vraag. Terug bij de haven lopen we de havenmeester in de armen. Nee, nee er zijn geen kampeer mogelijkheden maar als je achter de dijk je tent zo neerzet dat niemand hem kan zien dan weet ik van niets. We krijgen de sleutel van het toiletgebouw, geen probleem dus. Bij dezelfde Kajutte am Hafen scoren we een enorme puntzak patat met majonaise. Kijk dat hebben ze dan weer wel.
Het dorp Langeoog ligt op zón 1,5 km van de haven. Onder een mild zonnetje lopen we door de prachtige natuur naar het plaatsje dat aan de Noordzeekust ligt. De 100 jaar oude
Wasser Trum toornt hoog boven alles uit. Ook hier ademt alles toerisme uit. Dat het eiland een vliegbasis is geweest is hier en daar nog goed te zien aan de brede betonbanen die soms overwoekerd en dan weer te zien zijn.
Terug nemen we een treintje dat een lijndienst onderhoud naar de haven. Als echte toeristen hobbelen we met de meute mee.
Het wordt tijd om kamp op te slaan uit het zicht natuurlijk. We staan nog maar net of wandelaars en fietsers komen langs, en zeggen vrolijk goeden avond. Wat nou uit zicht. Snel een potje koken en dan dikke ronken geven. Het weerbericht op kanaal 28, wat weer enige tijd vooraf gegaan wordt door een vrolijk muziekje, is niet hoopgevend. Windkracht 6-7 Bft met zware buien. Mijn tentje heeft het al zwaar te verduren gehad. We staan gelukkig in de luwte van de bomen.

Norderney

Dag 5
Vaartijd:
Afstand etappe:
Totale afstand: 34,2 Nm
Weerbericht: Bewolkt, 17-18 graden, zuidwest 6-7 uitschieters naar 8 Bft

Dinsdag 7 juli. 7 uur. Wah. Even uitrekken. Voorzover het gaat ten minste. De wind is weer aangetrokken en de tent kan geen weerstand meer bieden aan dit natuurgeweld. Er is dus weinig ruimte om uit te rekken. Maar van een tentje van € 25,- mag je ook niets anders verwachten. Ik zou wel willen varen. Gelukkig zijn de andere verstandiger. Op de dijk kunnen we ons nauwelijks staande houden en de windmeter geeft waarden aan die niet gezond zijn om het ruime sop te kiezen. De voorspellingen van het internet zijn voor de rest van de dag ook al niet hoopgevend al ware het dat de wind tegen de avond wel gaat afnemen. Het wordt een wandeldag. Ook nemen we de gelegenheid ten baat uit te zoeken of we met de veerboot terug kunnen en hoe we daarna de auto van Rob op kunnen halen. Terrasje, onder een parasol tegen de regen genieten van een cappuccino met iets erbij . Museumpje. We krijgen de dag wel vol. Na een paar heftige regen en onweersbuien knapt het weer tegen de avond op. Er wordt wel onweer voorspelt maar de lucht ziet er goed uit. Twijfel, twijfel, twijfel. Ik krijg de andere niet zover dat we opbreken en vertrekken. Volgens de eigenaar van de surfschool, die ook bij de haven gelegen is, hebben we morgen een goede kans om te varen. De voorspelling is zuidwest 3-4 Bft en geen onweer. Hij waarschuwt ons ook voor het zeegat tussen Norderney en Baltrum. Het kan daar behoorlijk ruig zijn en hard stromen. Volgens hem zijn er vorig jaar 2 kajakers door de stroom de Noordzee op geraakt omgeslagen en verdronken. Een spannend verhaal, of het waar is, we zien het wel.
Tijd voor een versnapering in de kroeg, we hebben nog een overnachting tegoed.

Juist - Norderney

Dag 4
Vaartijd: 2,5 uur
Afstand etappe: 7,3 Nm
Totale afstand: 34,2 Nm
Weerbericht: half bewolkt, 18-21 graden, zuidwest 5-6

Maandag 6 juli. Het is lekker instappen op de super trailerhelling. Om 09.00 zitten we op het water met een bijna wolkeloze hemel. Het leek zowat op uitslapen vandaag. Met een lekker windje schuin in de rug schiet het lekker op. We weten nu uit ervaring dat er grote gedeelten droog of bijna droog vallen dus houden we het "Memmert – Wattfahrwasser" aan. De stroming die ons eerst flink mee hielp werkt nu, op de oost punt van Juist, tegen.
Het Busetief ligt voor ons. Met het opkomende tij en de tegengestelde wind is het een enorme klotsbak. We kiezen voor een behoorlijk noordelijke koers om niet te ver het wad opgezet te worden. De skyline van Norderney is bijzonder, misschien wel bizar te noemen. Stralen de Nederlandse eilanden gezellige kneuterigheid uit. Hier staan stoere hoge gebouwen tegen de kust aan. Ik leg meteen een link met de sky-line Scheveningen. Na de D4 laten we ons gaan richting haven. Een veerboot die er stoer en sterk uitziet laten we maar even voor gaan en steken dan de haven in. Ook hier bied een trailerhelling uitkomst om eenvoudig uit te stappen. (het lijkt wel een bejaarde reisje) Wielen eronder en klaar zijn we weer. Ik heb het gevoel dat het wat saai begint te worden. Ook hier is een uiterst hulpvaardige havenmeester. Ook hier staan we gratis. Alleen betalen voor het gebruikt van het toilet gebouw. Slechts € 1,5 per dag. Toch is er iets vreemds aan de hand want als in na 2 dagen de kaart terug breng krijg ik € 10, - borg terug. Ik probeer het nog, ik heb geen b…. je het wel borg betaalt. Oké dan wel, die € 10, - krijgen we wel op.
Snel worden de tenten neer gezet in de luwte van het toilet gebouw annex havenkantoor. Op het eiland is één flinke plaats. Hoe is het mogelijk, Norderney geheten. De plaats heeft de allure van een stad met grote gebouwen waarvan sommige de grandeur van weleer ademen. Tijd voor een terras met iets te drinken en uitzicht over de zee. Er zit behoorlijk werking in de lucht en dat voorspelt op termijn niet veel goeds. Wat later in de avond pakken de wolken zich samen tot een git zwarte massa en af en toe rolt de donder. De wind draait en trekt fors aan. S’nachts breekt de hel los. Stormachtige wind en zware donderklappen geselen de tent en houden me uit de slaap. Er is nu geen luwte van het gebouw meer, storm rukt aan mijn onderkomen. De stokken buigen diep door er is bijna geen plaats meer voor mij. Met handen en voeten bied ik weerstand aan het natuurgeweld in de hoop de boel heel te houden. De regen klettert gestaag en ik voel het water door het grondzeil komen. Na drie kwartier is de bui voorbij en wordt het iets rustiger. Mag het wat saaier zijn.

Borkum - Juist

Dag 3
Vaartijd: 3,5 uur
Afstand etappe: 12,2 Nm
Totale afstand: 26,9 Nm
Weerbericht: half bewolkt, 18-22 graden, variabele wind 2-3

Zondag 5 juli. Om zeven uur staan we klaar boven aan de betonnen trap die ons naar de drijvende steiger brengt. Met z’n vieren brengen we de zwaar beladen boten stuk voor stuk naar beneden. Met een kwartier is iedereen gereed voor vertrek. Een heldere lucht en een lekkere temperatuur begeleiden ons. Na het havenhoofd houden we direct bakboord aan. Hier zouden staken moeten staan. Die zijn er dus niet. Het is even zoeken om niet in de ondiepten vast te lopen. Ongeveer 1 mijl koers 350 en dan koers 60. Op een goed moment staan ze er weer de staken van het Borkumer Wattfahrwasser. Zelfs sommige van de boeien van Hornsbalje zijn aanwezig. Natuurlijk niet, allemaal maar genoeg om op Memmert aan te koersen. Na de F 14 A steken we op 40 graden de Osterems over naar onze lunchplek. Memmert is een vogel gebied en dus verboden. Toch willen we er stiekem de bodem kussen en even wat eten. Voor aankomst zijn we al verraden. Een grote groep vogels vliegt luid krijsend op en geven feilloos aan waar vier zeebonken iets doen wat niet mag. Ik dacht dat er op het eiland geen huizen stonden, maar op enige afstand staat er wel degelijk een villa met een rieten dak. Rustig, nee onrustig genieten we van ons lunchpakket. Nee José, er is geen toilet. Wat maakt het uit alleen de vogels zien je maar. Ja het zijn er wel veel, er is er overigens niet één met een bril op. Volgens mij zien ze niet zoveel. Toch wordt voor de plaspauze de zee voor de Suddunen gekozen. De stroming neemt ons mee naar de M4, waarna we 70 graden gaan varen en steken het Nordland over. Het is mij onduidelijk hoe diep de strekdam voor de haven steekt. De pleziervaart gaat er ruim omheen. We besluiten hetzelfde te doen. Deze haven ziet er verzorgder uit dan die van Borkum. Een fraaie uitkijktoren siert de ingang. De trailerhelling bezorgt ons een comfortabele uitstap. In een paar tellen laven we ons aan de warme zon. Ook hier is een zeer vriendelijk havenmeester ons behulpzaam en bied ons een klein beschut plekje, gratis aan. Alleen betalen voor het gebruik van de douche en toilet. Er rijden geen auto’s op Juist en op het moment dat de veerboot aanlegt komen er diverse paard en wagens aanrijden om de gasten op te halen en op de plaats van bestemming te brengen. Wat later op de dag lopen we naar het dorp. Het is immers zondag en we vinden dat we een biertje verdiend hebben. In het dorp staan een aantal statige gebouwen die als kuuroord dienst doen, veelal oudere mensen genieten hier van een rustige vakantie en de zuivere zeelucht. Onze halve liter staat aan de Noordzee kant van het eiland. Ik weet niet of het in de zuivere lucht zit maar het smaakt prima. Dat belooft wat nu we de hele dag nog voor ons hebben. Het begint op vakantie te lijken.

Campen - Borkum

Dag 2
Vaartijd: 4 uur
Afstand etappe: 14,7 Nm
Totale afstand: 14,7 Nm
Weerbericht: half bewolkt, 18-22 graden, noordwest 3-4 aantrekkend naar 5 bft

Zaterdag 4 juli. Kwart over tien is het hoogwater een uur later kunnen we vertrekken. Helaas kunnen we niet direct van de camping bij het water komen. Een brede strook grasland houdt ons tegen. Ook de start vanaf de dijk trekt ons niet zo aan. De dijk is onbeschut en de harde noordwesten wind slaat het water hard tegen de basaltblokken. Op een afstand van ongeveer een halfuurtje lopen is een beschutte trailerhelling waar we graag gebruik van maken. Het water staat nog laag en het baggervuile water spoelt over de helling. Dat het beton van de helling erg kort is bewijst het feit dat Rob al snel tot zijn kuiten in de zwarte stinkende modder staat. Bij het instappen sleep je de riekende massa mee de kuip van de kajak in. De wetenschap dat modderbaden goed voor je huid zijn stelt me gerust. Ik sluit het spatzeil en vraag me af hoe het straks zal ruiken als het zeil weer open gaat.
Met een koers van 310 komen de twee kardinalen van het sperr-gebiet al snel in zicht. Vervolgens met een koers van 280 zou de ton 36 een referentie moeten zijn maar na lang varen komt die niet in zicht. Dan opeens ligt er een stoer in de zon blinkende rode boei.
48…… wat? 48 schreeuw ik tegen Ruud boven de aantrekkende wind uit. Die zou hier niet moeten liggen. Vervolgens ligt er in het verlengde van de 48 in de verre omstreken niets meer. Ik zet de GPS aan en toets Borkum in. Zo, een koers hebben we in ieder geval. De wind tegen de stroom stuwt de golven flink op. Dan als uit het niets ligt de kardinaal 39 A daar en aan de horizon heel vaag weer een rode die door de toenemende golfhoogte soms wel en dan weer niet te zien is. Gestaag kom hij dichterbij het getal wordt zichtbaar, 26. Ja, ja het gaat leuk bij de Duitsers. Na de 26 komt de 22. Er is zeker groot onderhoud. Het is druk geworden om ons heen. Een paar veerboten en diverse plezierjachten waarvan sommige het predikaat zeewaardig niet verdienen zwermen om ons heen. Een tweetal zeeschepen lopen binnen en nemen een loods aan boord. We besluiten iets af te steken over het Randzeel om zo sneller in de haven te komen. In het zicht van het eindpunt komen we bijna niet meer vooruit. Het kan nog geen kentering zijn, de peddel schraapt over de zanderige bodem. Het is uitstappen geblazen en te voet gaan we verder. Dit is gelijk het moment om de heerlijk geur gelijk met de bagger uit de kuip te spoelen.
De haveningang van de jachthaven lijkt wel een autokerkhof. De vele banden aan ijzeren profielen markeren de plaatsen waar de pleziervaart onzacht kennis gemaakt heeft met de wal. Op een drijvende steiger kunnen we makkelijk uitstappen. Met vereende krachten tillen we één voor één de kajakken de trappen op. Etappe 1 zit erop het is tijd voor een cappuccino met iets erbij.
Een uiterst vriendelijke havenmeester geeft ons een plek in de speeltuin om te overnachten. Wat kost het? Een euro voor de douche en de rest niets. Want we zijn geen camping hé.

We besluiten s’avonds de route voor de volgende dag nog even door te nemen. Het blijkt dat het met de betonning en de staken iets anders gesteld is als op het Nederlandse wad. Even een paar koersen noteren.

Heerhugowaard - Campen (Duitsland)

Logistiek.

Dag 1
Rijtijd: 4 uur
Afstand etappe: Heerhugowaard - Campen 282 km
Afstand etappe: Campen – Harlesiel 145 km
Totale afstand: 427 km
Weerbericht: zuidwest 3-4, zon 24 graden later mogelijk een onweersbui

Vrijdag 3 juli sta ik om 10.00 bij de vereniging om de boten op de laden. Eerlijk gezegd ben ik een kwartier vroeger. Ik bedenk me dat het een vreemde gewoonte is om steeds te vroeg te komen. Alvast maak ik de loods los en pak de kajak om die op de auto te leggen. Rob is er inmiddels ook. Met een lachend gezicht komt hij aanlopen wrijft zich in de handen, ik heb er zin in spreekt zijn lichaamstaal.
De andere deelnemers, José en Ruud zijn er nu ook en snel wordt alles opgeladen en vast gebonden. De reis naar Campen (Duitsland) verloopt voorspoedig al waren het dat het navigatie systeem bij Groningen al kuren begint te vertonen. Tot Emden redden we het met de kaart. Dan gaat het mis. Door toeval zien Rob en Ruud ons op een viaduct rijden waar we niet hadden moeten zijn. Ze halen ons in, waar mijn kaart stopt gaat die van Rob verder onder zijn leiderschap komen we rond 14.00 uur in het plaatsje Campen aan. De receptie bij Helga Conradi ( http://campingplatz-campen.de/) gaat pas om 15.00 uur open dus kijken we even rond en gebruiken de lunch in de schaduw van een afdak.
Het is bloed heet en er hangen dreigende onweersluchten.
We hebben een houten huisje zien staan en willen die huren voor de eerste nacht. Exact op de openingstijd gaat het loket open. De Hutte is nog vrij en voor een klein bedrag huren we die.
De auto van Rob brengen we naar Harlesiel en stallen die daar, voor het geringe bedrag van
€ 17,- op de zomerdijk van de camping. Het heen en terug rijden neemt veel tijd in beslag. De smalle wegen en het vele verkeer doet een aanslag op het geduld maar na een uur of drie hebben we de 145 km opgevreten en kunnen we aan het diner beginnen.
En dan is er de champagne om de boten te dopen en de start van de reis te vieren.
Ik ben blij dat het in de loop van de avond en nacht nog wat regent. Hebben we de Hutte tenminste niet voor niets gehuurd.

De aanloop

Voor je het weet is het voorbij. Heeft u dat gevoel ook wel eens.
Toen we vorig jaar een tocht langs de Nederlandse wadden eilanden maakten ontstond het idee om dat in 2009 langs de Duitse eilanden te doen. Je plan een vrije week. Bij Veenema watersport in Sneek http://www.veenema-watersport.nl/ koop je kaarten en een stroomatlas en na 2 gezellige avonden staat de tocht op papier. Is het echt zo simpel?

Foto's Wattentocht 2009

Na alle foto's verzameld te hebben staan ze nu online. Dit is de directe link...

Weer op het vasteland

Na een lange dag reizen zijn we gisteravond weer thuis gekomen.

Nadat we vastzaten op Norderney lukte het ons toch nog om Baltrum en Langeoog aan te bereiken. We voeren wel achter een grote onweersbui aan wat erg spannend was (stel voor dat die ineens terugkomt). De wind was gunstig in de rug en trok af en toe aan tot 6.

Gisteren op Langeoog zou de wind eerst NW kracht 5 zijn en later 6. Dus we dachten vroeg te vertrekken. Helaas was het alweer veranderd en gaf het weerbericht kracht 6 met kracht 7 en 8 in buien. Terwijl we om 07:45 klaar stonden in ons neopreen kregen we zo'n bui en werden bijna weggeblazen van de kade. Dit was zeer onverstanding om te gokken. De buien bleven maar komen en het werd alleen maar slechter. De juiste beslissing, ook gezien de voorspellingen voor de andere dagen, was om afscheid te nemen van het Duitse wad en de veerboot te pakken naar het vasteland. Bedroefd voeren we naar de overkant maar wel met een leuke tijd achter de rug. We hebben toch nog 5 eilanden aangedaan van de 7! We hadden gewoon een pechweek. Ook erg moeilijke beslissingen moeten nemen met veel twijfel.

Nu gaan we werken aan een filmpje, foto's en verslagen want we hebben veel te vertellen:-)

Vast op Norderney

Afgelopen nacht hadden we zware onweer en de wind trok aan. Vanmorgen stonden we op en de twijfel sloeg toe. De wind was hard en straf. Hevige twijfel en we zijn naar het water gelopen om de wind te meten. Dit bleek kracht 6 tot 7 te zijn, en jammer genoeg is dat een no-go. Met deze zijwind is het teveel prieken en emmeren om goed te varen, en vooral 12 Nm. Van de havenmeester hoorden we dat de wind nog meer gaat aantrekken tot 8. Morgen wordt het tijdelijk ietsje minder maar daarna direct weer meer. Zelfs kracht 9 wordt genoemd. Tot aan het eind van de week blijft het zeuren. Wat balen!

Hopelijk kunnen we vanavond dan naar Baltrum varen als de wind zou gaan liggen, maar daar hebben we weinig hoop op. Nu dus koffie drinken, de veerdiensttijden bekijken en hopen op beter weer, anders zijn we snel weer aan wal.

Tot zover weer een update........

Korte update Wattentocht

We zijn nu druk bezig met onze Wattentocht. Ondertussen zijn we op het 3e eiland Nordeney aangeland. De eerste dag NW 5-6 tegen, was erg zwaar. Gisteren kracht 2-3 in de rug, heerlijk:-)
Vandaag kracht 5 in de rug, mooie golven en snel. Kamperen kan tot nu toe bij elke haven zonder kosten voor de tent. Alleen voor het douchen moet je betalen.

Het is erg gezellig en soms erg warm maar we maken er iets moois van. Later deze week trekt de wind nog meer aan dus dat wordt spannend. Afwachten maar.

Tot zover deze korte update vanaf een internetcafe in de haven....

gr Ruud Nico Rob en José

Ready to go

We zijn er klaar voor. We kunnen beginnen aan onze Duitse Waddenexpeditie, YES!

Rob heeft een prachtige aanhanger gemaakt zodat we onze 4 boten in één keer kunnen meenemen vanaf het eindpunt. Vandaag hebben we even een test gedaan met de draaicircel van de auto in combi met de aanhangwagen. Totaal geen probleem.

Nu de laatste boodschappen nog inkopen en dan vrijdagochtend fahren wir ab.

Auf Wiedersehen Freunden, bis bald :-)