Weekend Lauwersmeer - Schiermonnikoog

(Bekijk de foto's van dit weekend..)

We hadden het leuk in het hoofd maar dingen lopen soms anders dan gedacht. Het is leerzaam om je plannen aan te passen aan de omstandigheden en zodoende veel plezier te beleven aan het veilig uitoefenen van je hobby in ons geval het kajakken op groot water.

Wat was de bedoeling?

Met een kleine groep mensen een weekend te varen. Een dag op de Lauwersmeer langs de rand van het Nationaal Park en een dag oversteken naar Schiermonnikoog.

De start was goed op vrijdag 7 september vertrek ik met Ruud naar Oostmahorn om op een veldje in de Jachthaven Oostmahorn kamp op te slaan. Van alle gemakken voorzien en een restaurant in de buurt wat wil je nog meer.
Zaterdag druppelt de rest van de groep binnen en tegen 11.00 uur is iedereen vaar klaar. Het weer is op een enkele spat regen na goed, en de wind met een kracht 4 a 5 bft voegt net een extra dimensie toe. We steken van de jachthaven over naar de zuidelijke lob om via de Stroopersplaat zuidelijk te varen naar de Schildhoek. Het is een prachtig vogelrijk gebied.
Op een goed moment ontstaat er een discussie of die ene witte vogel nu een reiger is of een lepelaar. Volgens geraadpleegde experts blijken het reigers te zijn.
Op sommige plaatsen is het erg ondiep en schraapt je peddel zo nu en dan over de bodem en een paar meter verder blijkt het op de dieptemeter van Paul 3 meter diep te zijn. Langs de Blikplaat de Sennerplaat koersen we naar het Senneroog om in het haventje de benen even te strekken en te lunchen. Na een wel verdiende rust is het tegen de wind en de golven in werken. Hier houd ik van. Het water over je voordek en de spatten in je gezicht, heerlijk.
We onderbreken de terugtocht voor een bezoekje aan Esonstad. Een nieuw stadje met een
18 e eeuws karakter. Als we de haven uitvaren zien we een vloot tjalken die een wedstrijd aan het varen zijn, strak in de zeilen met opsparend boegwater, een enerverend schouwspel.
Bakboord uit en na 10 minuten varen we onze thuishaven voor dit weekend binnen.
De tochtlengte blijkt volgens de gps 18 km te bedragen dat is iets meer dan we verwacht hadden. Dan is het tijd voor een warme douche en gezellig napraten.
In de haven komen we een eenzame kajaker tegen. Ik kan alleen zijn voornaam nog herinneren, Hans. Hans is bezig met een rondje Nederland. Kajakers zijn toch bijzondere mensen. We nodigen hem uit om op zondag met ons mee te varen, hij neemt de uitnodiging graag aan zodat we op zondag met een man meer varen.

Tijdens het napraten worden de marifoon weerberichten voor de volgende dag beluisterd.
De berichten worden er niet beter op en dan met name we wind verwachting.

Zondag 9 september.
Vannacht is de wind aangetrokken tot een dikke 6 bft. Het ligt erg lekker in de warme slaapzak maar de plicht roept, we moeten varen.
Gezien de samenstelling van de groep en de weersvoorspelling is er maar één beslissing mogelijk, we moeten afzien van de oversteek naar Schiermonnikoog. Vandaag wordt het weer Lauwersmeer. Omdat we meer tijd hebben (we hoeven niet door de sluis en hebben niet te maken met het getij) kunnen we iets later vertrekken. Om tien uur staat iedereen te trappelen om te in te stappen. We koersen de haven uit naar de zuidelijke lob om vervolgens noord tegen de wind in te boxen. Dit is wederom geweldig, een trapje erger dan gisteren. We ronden De Rug om vervolgens de Robbenplaat te ronden. In de Noordergat haven zoeken we een plekje voor de lunch. We nemen even de tijd om naar de waddendijk te lopen en constateren dat we een goede beslissing genomen hebben. Er staan flinke schuimkoppen op zee. Het was een zware tocht geworden waarbij plezier en veiligheid in het geding waren gekomen.
We wilden op de terugtocht surfen maar omdat de wind iets meer naar het westen is omgegaan val dat niet mee. Toch loopt de snelheid flink op en al snel komt de thuishaven weer in zicht. Ruud is vandaag de tochtleider en al een paar keer hoorde ik hem over het uitvoeren van reddingen en het maken van rollen. Dit vooral in de golven. Hij kan het niet laten en al snel ligt de onderkant van zijn boot boven. We kunnen nu niet achterblijven, de jas dicht en rollen maar. José twijfelt nog, ze heeft de techniek nog maar pas onder controle. Door het enthousiasme van Ruud aangestoken wordt er een rol in gezet en met een brede grijns komt ze weer boven. Er klink applaus.
Na een tocht van 17km en een koele duik is het tijd om een warme douche op te zoeken.
Met dank aan een ieder die dit weekend tot een succes gemaakt heeft.