Wednesday, January 2, 2008

Stramme Spieren, Alkmaardermeer


(zie ook de foto's in ons foto album.)

In de loop van de herfst is het idee geopperd om ook in de winter regelmatig een tocht te varen, onder de naam “Stramme Spieren Tocht”. Zaterdag 29 december was het zover.
Het marifoon weerbericht is als volgt: de kust zuid, ruimend zuidwest 8 bft later afnemend 7 bft, IJselmeer zuid, ruimend zuidwest 7 later 5 tot 6. Buien zicht goed.
Om negen uur sta ik bij OSSA op de parkeerplaats in de straffe wind, volgens mij is de windvoorspelling goed en ik moet denken aan de openingstocht van een paar jaar geleden. Rondje Marken met een windkracht 7 tot 8, 15 minuten peddelen en geen centimeter vooruit komen, uiteindelijk stranden op de Rozen Werf . Ik wordt wakker geschud door de komst van de andere deelnemers. Wat waait het hé. Goed opgemerkt, had ik ook al gevoeld. Wat gaan we doen? Goeie vraag. We worden het snel eens om niet naar het IJselmeer te gaan. Toch zijn we voor een beetje uitdaging en kiezen voor het Alkmaarder meer. Bij het pondje van Akersloot is een mooie plek om te water te gaan. In de luwte vaart het prachtig. Bij na te warm met de dikke kleding die ik aan heb. Eenmaal op de open ruimte richting het De Nes denk ik er anders over. Flinke golven spatten op het voordek uiteen en het koude water spat in mijn gezicht. Later gemeten blijkt de watertemperatuur 5Co te zijn. De wollen muts die eerst overdreven leek is nu wel erg lekker. Het idee om binnen te pauzeren is aantrekkelijk en we zetten tegen wind koers naar de haven van Uitgeest. Na 3 kwartier scheppen ontdek ik onenigheid in de groep. De haven wil niet snel genoeg dichter bij komen. Een kort overleg vindt plaats en de koers wordt verlegd naar de Stierop om vervolgens via het kanaal naar
De Woude te varen. Schuin voor de wind loopt de snelheid flink op. Na een half uur zitten we in een verlaten restaurant aan de koffie met appelgebak.
De jassen worden over de verwarming gehangen om te drogen de weldadige warmte doet goed en het is even heerlijk rusten. Mooie liedjes duren niet lang, we moeten terug. Onder een flauw zonnetje wordt de terugweg besproken. Opnieuw via het kanaal of gaan we voor de uitdaging en steken we het Alkmaarder Meer recht over. We gaan voor de uitdaging en even later ploegen we tegen een korte steile golfslag en de stormachtige wind in. Ik besluit recht tegen de wind in te koersen hiermee zal ik veel te zuidelijk uitkomen maar dit lijkt me beter omdat ik niet zeker ben de kajak met zijwind op koers te kunnen houden en het gevaar te lopen aan lager wal te geraken. We denken er allemaal anders over en de groep valt uit elkaar.
Hans vaart nog veel zuidelijker dan ik, dat lijkt me geen probleem. Bart en Rob veel noordelijker dus meer in de gevarenzone. Ik proberen bij Rob en Bart in de buurt te komen om elkaar eventueel te helpen. Ik koers nu wat noordelijker, mijn eerste gedachte blijkt goed te zijn. De kajak is bijna niet meer op koers te houden, door constant boogslagen te gebruiken weet ik met grote moeite de zijwind te pareren. De vermoeidheid begint toe te slaan maar gelukkig komen we in de luwte van het De Nes en worden de wind en de golven wat minder. In de verte ligt de veilige haven. De groep komt weer bij elkaar en het laatste stuk kunnen we rustig uitvaren ervaringen over de gedragingen van de boot het effect van de golven en de wind worden besproken, stoere praat over de lengte van de tocht. (ik heb het thuis even nagemeten 8 Nm) De stramme spieren zullen nu wel stijf worden.

1 comment:

Rob Berbee said...

Stijf werden die spieren inderdaad, maar de ervaring was het meer dan waard.