Thursday, July 22, 2010

Klintholmhaven – Ulsvhale Strand

Dag 4 Maandag 21 juni.
Afstand etappe: 15,3 Nm.
Totale afstand: 41,1 Nm.
Weerbericht: zuidwest 3-5, lichte bewolking - zon 18-19 graden.

Het heeft afgelopen nacht flink geregend. De tent is behoorlijk nat. Gelukkig is de zon er nu weer en zal de tent wel snel drogen. Er is geen wind en de zee is opnieuw vlak. Om 09.00 uur staan we klaar voor vertrek richting Møns Klint. Na ongeveer 1 mijl komen we de eerste grote rotsblokken van vandaag tegen. Opnieuw is de kust prachtig groen, heuvels met hoge bomen steken scherp af tegen de fel blauwe lucht die gelardeerd is met witte wolken. Het is alsof er watten in de lucht hangen. Langzaan rijst de kust hoger uit de zee, het is alsof er een groene muur staat die het water verbied het land te betreden. Op een goed moment wordt het groene doek opgetrokken en wordt er een kleine vuurtoren zichtbaar.
De toren is opgetrokken uit gele bakstenen met een rood dak. Het ziet er pittoresk uit. Even later wordt de kust massief wit en rijst Møns Klint stoer uit de zee omhoog. De aanblik is overweldigend. Stil peddelen we verder. Op een paar plaatsen steekt een lange trap zijn treden op naar de top van het klif dat op het hoogste punt 143 meter uit de zee oprijst. Nietig steken we af tegen de achtergrond. Het blijft uitkijken naar de grote stenen die hier en daar net onder het wateroppervlak liggen. Het is alsof de massieve rotsen een onweerstaanbare aantrekkingskracht op ons uitoefent of het moet zijn dat we trek in koffie krijgen dus moeten we aan land. Voorzichtig schuift de punt van de kajak over de stenen en komt tot stilstand.
We stappen uit en leggen de boten iets hoger op zodat ze niet op de deining heen en weer bewegen. Er staat hier dicht onder de Klint geen wind en het is behoorlijk warm. Het stinkende neopreen gaat open. Het loopt niet makkelijk over de ronde stenen. Op dit stuk van de kust is ook een trap die door toeristen veelvuldig gebruikt wordt. Een gezin slentert onhanig heen en weer en een paar kinderen gooien verveeld met stenen. Als ze onze boten maar met rust laten. Op sommige plaatsen drupt het water uit de wand die fel glinstert in de zon. Voor de rest is het indrukwekkend stil. Natuurlijk gaan we ook de trap proberen, nou ja een paar treden dan, voor de vorm. Het is eigenlijk een plek waar je niet meer weg wilt. Toch is de ontdekkingsdrang groter en even later zitten we weer op het water. Ongeveer 6 Nm na het begin van de krijtrotsen houden ze ook weer op en gaat het landschap geruisloos over in de groene muur van bomen. De maag begint te knorren en we zoeken de plek waar een kleine rivier is zee zou moeten uitmonden, om te lunchen. Helaas geen rivier, gelukkig wel een lunchplek. Ook hier is geen wind en de koperen ploert staat in een strak blauwe hemel. Een half uur na de lunch steek opeens de wind weer op en die zet aan tot een 4-5 Bft. Opnieuw schuin tegen het is werken tegen de golven. Aan de kustlijn is geen referentie waar we heen zouden moeten varen. Gelukkig heb ik de coördinaten van de camping Ulvshale strand in de gps, 55.02.18.35 noord en 12.17.02.52 oost staan. Opnieuw een prachtige plek aan de kust om de tent op te zetten.

No comments: