Harbollebro - Klintholmhaven

Dag 3
Zondag 20 juni.
Afstand etappe: 12,7 Nm.
Totale afstand: 25,8 Nm.
Weerbericht: zuidwest 3-4, lichte bewolking - zon 17-18 graden.

Om 09.30 uur is alles weer ingepakt en staan de wielen weer onder de kajak. We rijden de camping af naar het strand. Door het losse zand van het brede strand valt niet veel te rijden dus moet er getild worden. Wat nemen we toch allemaal mee flitst er door me heen. Een behoorlijk gewicht van de kajak lijkt me arm een centimeter op te rekken. Ook vannacht is de wind gaan liggen. Het water lijkt wel een spiegel zo vlak. Rond 10.00 uur zetten we koers naar Klintholmhaven. We varen niet ver uit de kust. De uitzichten op de kliffen zijn prachtig. Ze zijn niet heel hoog maar zien er toch indrukwekkend uit. Het landschap is sterk wisselend, het ene moment een steile rotskust het andere moment een prachtig groen landschap wat sterk lijk op een enorm golfterrein. Leuke witte huisjes met een rieten dak omzoomd door groen lover en hier en daar een felgekleurde rode beuk.
Het is ook hier eenvoudig aanlanden voor de lunch en om even de benen te strekken. Ik verbaas me er steeds weer over hoe rustig het is. Het woord “rustig” is een understatement, je ziet gewoon niemand.
Zon, zee, strand. Het is erg verleidelijk om de pauze op deze prachtige plek op te rekken, maar we moeten door.
Op de zee staat een lange deining die lekker mee helpt, we varen met een gemiddelde snelheid van 4 tot 4,5 Nm per uur.
De wind is inmiddels weer aangetrokken tot een stevige bries zodat er weer een golfpatroon is ontstaan. Ook de plaatselijke weerman of vrouw heeft gelijk gekregen. De hemel is bijna wolken loos en de zon is warm. Hier op het open water is de watertemperatuur lager als in het begin van de week ik meet hier tussen de 12 en 13 graden.
Klintholmhaven komt in zicht. Het havenhoofd tekent zich af.
Op een steiger staat een man die de havenmeester blijkt te zijn. Uit zijn aanwijzingen kunnen we opmaken dat er achter in de haven een boten helling is waarvan we gebruik kunnen maken. Hij heeft gelijk. Soepel stappen we uit en gaan bij de bewuste man informeren of we in de haven onze tent kunnen opzetten aangezien er in de wijde omgeving geen camping is. De man blijkt nu niet zo vriendelijk en probeert Rob, die niet voor een kleintje vervaard is, onder de voet te lopen. Nee het is verboden te kamperen bast hij op een norse toon zoek maar een plek op het strand. Als ik jullie niet zie is dat toegestaan. We vullen de waterflessen en lopen terug naar de kajak. Onderweg komen we een paar Nederlandse zeilers tegen die de havenmeester ook niet zo vriendelijk vinden. Zit het gelukkig niet in de geur die ons neopreen begint te verspreiden. Een paar honderd meter voorbij de haven varen we door de branding en vinden een prachtige plek voor de nacht. Een pad door het duin brengt ons in slechts 10 minuten lopen in het kloppend economisch centrum van het dorpje.






Dit is net vakantie, een prachtige plek een lekker biertje en s’avonds een maaltijd in de Havnkiosken, wat wil je nog meer.



Er is zelfs met enige fantasie een strandbar.





Bij de ondergaande zon is het heerlijk struinen langs de kust, wat een rust, heerlijk.