Rondje Marken

Zaterdag 26 maart
Temperatuur 6,5 graden
Wind noord oost 2-3 Bft aantrekkend 4-5 Bft
In de ochtend mogelijk een enkele lichte bui later opklaringen
Watertemperatuur 10,5 graden

Het is genoegzaam bekent dat Het Rondje Marken als seizoens opener tot de klassiekers behoord.
Er wordt dan ook door menigeen hals reikend naar uitgekeken. Zaterdag 26 maart was het dan zover. De officiële opening van het Peddel Praat vaarseizoen 2011. Maar liefst 38 deelnemers hebben zich opgegeven om dit grootse evenement mee te maken.
Het beginpunt is ook dit jaar weer bij de vluchthaven De Nes aan het begin van de dijk naar Marken. Het weerzien na de winterslaap is hartelijk en de stemming zit er gelijk goed in. Marianne geeft een korte inleiding en Anita licht het door haar opgestelde vaarplan toe. Soepel stapt een ieder in op het kleine strandje en zetten we koers naar “Het Paard van Marken”, het stoere kenmerk van Marken dat als een rots in de branding staat. Het boegbeeld is reeds van verre te zien. Dat deze rots in de branding van zijn plek te krijgen is bleek in 1971 toen het kruiend ijs het enkele centimeters van zijn plaats drukte.
Na een korte stop zetten we koers langs de strekdam naar Volendam. Deze plaats behoeft geen verdere toelichting. Het blijft altijd leuk om even over de dijk te wandelen en toerist te spelen. Een enkeling waagt het zelfs een visje te verslinden. Uit ervaring weet ik dat ik dit beter niet kan doen, dat visje verslinden bedoel ik. Bij het varen eet ik de genuttigde maaltijd meerdere keren, het visje blijft maar zwemmen. Na Volendam varen we naar Marken om daar naast het haven hoofd nogmaals aan land te gaan voor een korte pauze.
Tijdens de oversteek dacht ik het al gezien te hebben. Een klein geel zeil op….. ja op wat eigenlijk. Eerst meende ik dat het een kleine zeilboot moest zijn maar later bleek het Axel te zijn die het zeil vernuftig op de voorkant van zijn kajak gemonteerd had. Door de stevige bries hoefde hij maar weinig te peddelen. Je ziet het, ook in de kajaksport gaan de innovaties door.
Na de stop op Marken varen naar het dagrecreatie terrein alwaar de auto’s geparkeerd staan. Natuurlijk mag zo’n geweldige tocht niet droog eindigen dus worden er tegen het eind van de trip nog wat natte oefeningen gedaan en was er de mogelijkheid daar om te ervaren wat koud water met je doet. Na het rollen en de reddingen even drijven in het water en ervaren hoe lang het duurt voordat het onaangenaam wordt. Het is vreselijk te voelen hoe het koude water je neo-preen pak in loopt. Voor een aantal mensen is dit een eye opener. We kleden ons maar al te vaak op het weer en niet de watertemperatuur. Gelukkig zien we het aantal droogpakken gestaag toenemen. Na deze ervaringen worden de boten door de vele handen snel aan land gebracht. Omkleden, opladen even napraten en gedag zeggen en de opening zit erop.
Het smaakt naar meer.