Zand in de Snert

Voor zaterdag 3 november staat er een Peddel Praat tocht op de kalender. Ik heb me aangemeld, en voor half elf staat een groep bekenden te wachten voor de poort van de Marine Jachtclub Haven. Ron Zeeman is de tochtleider en houdt een korte inleiding van wat er komen gaat. Er zijn drie mogelijkheden oppert hij. Rondje Noorderhaaks, Huisduin-Noorderhaaks of naar Oudeschild. De mogelijkheden worden ter stemming gebracht. Rondje Noorderhaaks valt bij voorbaat af omdat deze keuze te veel tijd in beslag zou nemen. De keuze valt op Oudeschild voor de vorm stemt Bart voor de andere mogelijkheid.
We gaan door de poort en dan begint het bekende ritueel het inpakken van de kajak. 11 heren en 2 dames op lijn.
Het is rustig weer en de voorspelling is windkracht 3 tot 4 bft met opklaringen. De watertemperatuur is 13.5 oC al met al zijn de condities goed.
Laag water Den Helder is 07.36 uur het getij laat ons dus voldoende ruimte. De kajaks worden te water gelaten en dan is het wachten op 2 bevoorradingsschepen die op het punt staan de haven te verlaten. De jongens laat je graag voor gaan. Rond 11.30 uur steken we over naar de andere kant van de haven en volgen de groene boeienlijn tot de T9, koersen dan naar de kardinale boei GVS2 vanaf hier houden we De Hooge Berg als markant punt aan. Na 5 Nm lopen we onder een mild zonnetje de haven van Oudeschild binnen om bij de lage kanosteiger aan te leggen.
In de luwte van het toiletgebouw worden de branders opgesteld. Blikken snert worden open getrokken, pannen gevuld en opwarmen maar. Ron maakt roggebrood met spek en kaas en na een paar ogenblikken is het feestmaal gereed.

Rob heeft een enorme pan met worst uit zijn boot opgedoken. Voor eenieder is er een halve worst met brood. Wat is er mooier, een heerlijke zonnetje, een lekker temperatuurtje en goed eten met gezellige mensen. Koffie toe? Het kan ook te erg.
Het is tijd om nog even uit te buiken. Bart is een beetje ongeduldig en gaat een stukje wandelen. De vissersvloot ligt aan de kade. Bij het lossen van de vis is er wat bijvangt op de kade gevallen. Bart ziet wat liggen en even later komt hij zijn buit laten zien trots alsof hij hen zelf gevangen heeft. Zowaar een kleine haai.
Natuurlijk wel even met de vangst op de foto.

Drie uur is het tijd om terug te gaan. We varen net op de kentering maar met een windje in de rug schieten we toch goed op.
Met de haven in zicht zie ik Ron en Onno zich klaarmaken om te eskimoteren.
En dat bij 13,5 oC. Ik heb mijn neopreencap op. Eerst maar even scullen om aan de temperatuur te wennen. Ik voel een straal langs mijn rug lopen. Even een rilling en dan rollen. Het valt eigenkijk wel mee en even later is er een klein clubje aan het spelen. Na dit verfrissende avontuur wordt de tocht afgesloten. Rest me alleen nog de organisatie te bedanken.