Sturm-Regen und Gegenwind

De plannen om met de kajak nog eens de Duitse Waddeneilanden te bezoeken, na het afbreken van de tocht in 2009, lagen er al enige tijd. Je moet dan gewoon weer eens een keer een datum prikken. Dat werd de week van zaterdag 9 juli tot en met zondag 17juli. We kwamen er deze week achter dat tegenwind zowel letterlijk als figuurlijk kan worden opgevat en dat een zeekajakker zeer flexibel en vindingrijk mens moet zijn. Op vrijdagavond, de avond voor vertrek verneem ik via de mail dat een goede vriend is overleden. Om 23.00 uur bel ik Rob en Thierry op om even te praten en mijn gedachten te ordenen. Er wordt besloten om zaterdag ochtend bij elkaar te komen en door te nemen wat te doen. Onder het genot van een flinke appeltaart en een sterke bak koffie wordt er een nieuwe tocht planning in elkaar gezet zodat ik op maandag naar de herdenkingsbijeenkomst van mijn vriend kan gaan. Aangezien ik op de bewuste maandag in Groningen moet zijn besluiten we om al op zaterdagmiddag naar Lauwersoog te rijden zodat we op zondag nog even naar Schiermonnikoog kunnen varen.

Zondag 10 juli.
Hoogwater Delfzijl 07.35 uur.
Zon 20 graden.
Wind 2-3 Bft.

Rob arriveert rond 09.00 uur in de haven van Lauwersoog en begint zijn boot in te pakken. Kort daarop zetten we koers naar het geultje over het Brakzand. De haven van Schiermonnikoog is eigenlijk 1 uur voor en 1 uur na hoogwater goed bereikbaar dus zijn we veel te laat. Dat we met de neus op de feiten gedrukt worden blijkt bij de BZ 9 waar we tekort water onder de boot hebben om goed te kunnen varen. De koers wordt verlegt naar het westen om de grote geul op te zoeken. We varen over het Roode Hoofd om bij de GvS 5 – GL 4 de geul naar de haven op te zoeken. Het droogvallende wad is prachtig. De vogels zijn druk aan het foerageren. Een schipper die zijn boot laat droogvallen groet ons met een lange armzwaai. De rust wordt verstoord door een krakende marifoon. Een zeilboot die net achter ons de geul binnenvaart vraagt aan de verkeerspost of hij de haven nog kan halen. Wij weten beter, af en toe schraapt de peddel over de bodem, de rode tonnen liggen als geknakte bloemen op hun kant bij gebrek aan water. Dan lopen ook wij vast en zien ons genoodzaakt een honderd meter te lopen. Ook deze ervaring had ik niet willen missen, het ene moment is het zwaar lopen door de zwarte slik om vervolgens soepel op het harde zand verder te stappen. Dan kunnen we weer instappen en verder varen, het land ligt op sommige plaatsen een meter hoger het gevoel bekruipt me dat ik door een polderlandschap vaar. De haven komt in zicht. Uitstappen op de trailerhelling is uitgesloten vanwege de hoogte en de massa zwarte glibberige slik die erop ligt. Een steiger naast een luxe jacht is een betere optie. Ooit heb ik een keer terloops opgemerkt dat hoe groter de jachten zijn hoe sacherijniger de eigenaar. Dat deze opmerking bewaarheid zou worden bleek snel toen we net de wielen onder de kajak wilden zetten. Een nors uitziende grijze dame moppert dat het geen stijl is om op de steiger de boten neer te leggen verdere bewoordingen ontgaan mij maar de strekking is duidelijk. Ik antwoord wat fel, dom natuurlijk, hierop stapt ze uit en met een flinke pas beent ze weg. Waarheen, niemand weet het. Wij gaan op zoek naar onze stede “camping Springfield”

Maandag 11 juli.
Hoogwater Delfzijl 08.34 uur.
Zon 20 graden.
Wind 2-3 Bft.

Ai, wie had dat kunnen vermoeden, een groep zit tot 03.00 uur luid te praten weinig nachtrust dus. Het is een prachtige ochtend en rond 08.00 uur kiezen we het ruime sop. Het is nog windstil het water is vlak.
















De staken werpen een scherp spiegelbeeld in het water. Na een uur varen landen we op het strandje in de hoek van de haven van Lauwersoog. We zoeken een plekje voor de nacht op “camping De Bouwte” in Midwolda.

Dinsdag 12 juli.
Hoogwater Helgoland 09.32 uur.
Half bewolkt 18-19 graden.
Wind zuidoost 2-5 Bft.

Vandaag gebruiken we om naar Norddeich te rijden en 2 auto’s op het eindpunt te zetten in Harlesiel en om naar Norderney te varen. Het afgaande tij loopt al flink en een groot deel van de haven ligt droog. Het weer is redelijk en rond de klok van half 3 stappen we in en zetten koers naar Noorderney. 1 Nm loopt tussen 2 hoge strekdammen van basalt. Dikke stammen markeren de te volgen route.















We wilden een koers nul varen maar dat lukt niet daar grote delen van het wad liggen droog. Verstandig als we zijn houden we de vaargeul aan. Bij de B 14 willen we toch een stuk gaan afsnijden omdat we anders vlak onder de kust van Juist moeten varen en vervolgens weer naar Noorderney hetgeen ons flink tegenstroom zou opleveren. De Steinplate ligt echter droog dus lassen we daar een pauze in om op de kentering te wachten. Een klein stukje lopen met een nog net drijvende kajak brengt ons aan de andere kant van de plaat en na een drie kwartier kunnen we de tocht vervolgen naar de haven.















Het is in Duitsland niet meer toegestaan om in de haven een tentje op te zetten. Volgens de havenmeester moeten we maar een plekje aan de kust of tussen de dijk en het industrieterrein uitzoeken. Als ik jullie niet zie dan is het goed. We krijgen een pas mee om gebruik te kunnen maken van het toiletgebouw en we gaan op zoek naar een plekje. De wind begint aan te trekken en de voorspellingen zijn niet best. Een plekje aan de kust lijkt ons geen optie. Dus dan maar achter de dijk. Op een mooi stukje gras een leuk plekje voor drie. Nadat we in de stad hebben gegeten lopen we langs de kade terug naar ons plekje. Er ligt een Nederlandse sleepboot en Rob spreekt de schipper aan. Er ontstaat een leuk gesprek en natuurlijk komt het weer aan bod. Zijn jullie zeilers? Nee we zijn zeekajakkers. Waar gaan jullie naar toe. Morgen naar Langeoog. Zijn jullie levensmoe. Waarom denken jullie dat wij hier liggen. Stuur, geef het actuele weerbericht eens aan. Een papier gaat van hand tot hand. Jij ben de verstandigste en de kapitein van de “Baloe” geeft het A4 aan Rob. De voorspelling is duidelijk. Er is een zware storm op komst met veel regen. Het vlugschrift spreekt over een noordoostelijke wind van 7 Bft en in buien 8-9 Bft de voorspelde golfhoogte voor het zeegat tussen Noorderney en Baltrum staat op 2,40 m. Gooi die boten van jullie maar hier aan boord dan gaan we de stad in. De vooruitzichten op een kater na veel drank doet ons beslissen de boten te laten waar ze zijn en in de kroeg aan de haven nog 1 pintje te pakken en vroeg de slaapzak in te kruipen. De windmeter in de haven geeft nu al noordoost 7-8 Bft aan. Woensdag 13 juli. Hoogwater Helgoland 10.40 uur. Regen 15 graden. Wind noordoost 7 en in buien stoten van 8 Bft. De dijk geeft niet veel luwte. Het is een gebulder en geraas. De wind rukt aan onze tenten en de slagregens kletteren oorverdovend op het tentdoek. Om 03.00 uur word ik voor de zoveelste keer waker. Ik heb Rob al een paar keer met een steen zijn haringen opnieuw in de grond horen slaan. Mijn schoren staan niet goed en harde vlagen doen de stokken vervaarlijk buigen, dit kan niet langer doorgaan. Ik trek mijn jas en schoenen aan en kruip de tent uit het geweld in. De haringen zet ik nu zover als mogelijk weg en diep de grond in. Alles staat nu weer goed vast ook de tent van Thierry staat nog als een huis. Om 06.00 uur zouden we moeten vertrekken naar het volgende eiland. De storm is nog niet minder geworden en we besluiten om de gok niet te wagen. Conclusie, we zitten weer vast op Noorderney. De eerstvolgende mogelijkheid om te gaan is om 14.00 uur we hebben dan wel tegenstroom maar het moet te doen zijn. We kruipen nog maar even de warme slaapzak in. Rond 09.00 uur zijn de omstandigheden onverminderd slecht. Als een stel verzopen katten zoeken we beschutting in het havenrestaurant. De koffie smaakt goed en er wordt een super ontbijt klaar gemaakt. Hierna voelen we ons weer wat beter. Rob vindt dat zijn tent niet goed staat en loopt erheen om alles te controleren. Even later komt hij terug en weet te melden dat zijn tentdoek alleen nog maar aan de middenstok vast stond en voor de rest los in de wind heen en weer sloeg. Er worden extra haringen gezocht om alles opnieuw vast te zetten. Tegen 11.00 uur wordt het droog en lopen we naar de Noordzeekust. Het is er erg ruig en de golven beuken op de kust.















Om 14.00 uur varen gaat zeker onder deze omstandigheden niet lukken. Later op de dag geeft de Radio Seefunc 708 op kanaal 28 een afnemende wind door.

Donderdag 14 juli.
Hoogwater Helgoland 11.35 uur.
Onbestendig later opklaringen 15-16 graden.
Wind zuidwest 5-6 Bft.

Afgelopen nacht weer veel wind en regen. Het is lastig om je spullen goed in je boot te krijgen. Ik wil mijn binnentent droog houden en verzin dus een manier om de binnentent in te pakken alvorens de buitentent af te breken. Na enig puzzelen lukt het wonderwel. Om 06.30 zitten we op het water. Onder begeleiding van een fikse bui en met de wind in de rug varen we richting Baltrum.















Doordat we de stroom en de wind in de rug hebben schieten we goed op en in een record tijd komt Baltrum in zicht. We kunnen de haven nog niet in omdat een baggerschip en de veerboot naar buiten komen zetten. De grote jongens zijn sterker als wij, dus wachten we gelaten tot er voldoende ruimte is om aan land te gaan. Omdat we onder miserabele omstandigheden moesten inpakken heb ik vanmorgen niet veel gegeten. Gelukkig is er aan de haven een klein cafeetje dat net open is. We zijn de enige klanten en in een rap tempo wordt er koffie gezet en pannenkoeken met honing klaar gemaakt. Met een volle maag kunnen we beter tegen de kou en hebben we meer energie om te varen. De windmeter op Baltrum geeft een windje van 6 Bft aan. We volgen de vaargeul over het Baltrumer Wattenfahrwasser. Vanaf de B24 steken we op naar de A12. Het getij is gekenterd en we willen niet het wad op spoelen. Het zeegat is behoorlijk ruig vooral op de Noordzee zijn de schuimkoppen van de brekers duidelijk waarneembaar. We traverseren naar de Flinthorn om daarna met de stroom mee naar de haven te varen. De hoge kademuren zorgen voor een flinke reflectie van de golven we moeten duidelijk even scherp blijven.
Even later trekken we de boten op de steiger de wielen gaan eronder en even later staan we op een vertrouwt plekje bij de Kajutte alwaar we in 2009 ook al stonden. De handeling zijn dezelfde. Sleutel halen bij de haven meester, lekker douchen en na een flinke wandeling de stad in. Rob heeft een prachtige plek gevonden voor de nacht. Een plek tussen de dijk en een groep bomen, uit het zicht en in de luwte. Het is vreemd om in je slaapzak te liggen en niets te horen dan alleen het getsjilp van de vogels.

Vrijdag 15 juli.
Hoogwater Helgoland 12.24 uur.
Regen 16-17 graden.
Wind noordwest 6-7 in buien stoten tot 8 Bft.

Een waterig zonnetje doet me vroeg opstaan en een paar foto’s maken. Ik doe rustig aan we hoeven pas 3 uur voor hoog te vertrekken, tijd genoeg dus. We pakken de boel in en lopen naar de toiletruimte om onze natte kleren toch nog een beetje warm aan te trekken. Één maal uit de luwte van de dijk blijkt er tocht nog een puist wind te staan die in de tijd ook steeds meer aantrekt. Op de steiger waar we te water willen gaan ligt ook een rondvaartboot. De kapitein staat in de stuurhut en kijkt ons vragend aan. Wohin gehst du, Bootfahren. Nach Spiekeroog antwoorden we in koor. Hij komt uit zijn stuurhuis en begint een verhaal af te steken. (hij blijkt ook schipper van de reddingsboot te zijn) Vrienden dat gaat niet lukken. Op de Noordzee staan golven van 4 meter die breken op het Südersiff hierdoor ontstaan er tot ver in het wad grondzeeën. Ik durf daar met deze boot niet door te varen. En met een armbeweging wijst hij naar het schip dat veel groter is dan onze bescheiden kajaks. Wij zijn onder de indruk van het verhaal. En een verhaal van een local weegt altijd zwaar en is dus doorslaggevend. We varen niet naar Spiekeroog. We plannen nu een overtocht naar het vasteland en willen eerst naar de dichtstbijzijnde haven varen. Bensersiel, we kunnen onderweg altijd nog koers verleggen en oostelijker varen. Onder belangstelling van een aantal booteigenaren gaan we te water. Nog in de haven is de kracht van de wind te voelen. We varen tussen de betonnen havenhoofden door en varen een koers van 140 graden. Het water is ruig en wild. Opgepakt door hoge golven maak ik af en toe een surf waar geen eind aan lijkt te komen. Het is even wennen en daarna volop genieten. We varen om veiligheidsredenen ruim uit elkaar, dit houdt we in dat je regelmatig moet kijken of iedereen nog in zijn boot zit. De snelheid is zo hoog dat in een rap tempo de kust in zicht komt dus besluiten we een meer oostelijke koers te gaan aanhouden. Dit houdt in dat de wind nu schuin links achter je staat.
















Brekende golven spoelen zo nu en dan over het dek het is opletten nu om niet verrast te worden en om te gaan. Met deze koers komen we uit in Neuharlingersiel. In ruim een uur leggen we de 8 Nm af. Een lijn van 1 Nm hoge staken geeft de ingang van de haven aan. We willen tussen de staken door varen om naar de havenmond te gaan als Rob opmerkt dat er golven breken tussen de staken. Een snelle blik op de kaart leert dat er een dam ligt we nemen geen risico om lek te varen en koersen af op een piepklein strandje in de hoop dat er geen stenen liggen. Één voor één maken we tussen de aanstormende golven door een veilige landing. Snel worden de boten in veiligheid gebracht en gaan we opzoek naar een beschutte plek om ons om te kleden. Boven op de dijk kunnen we ons met moeite in de razende wind staande houden ik ben bang dat zelfs de zware kajak die nu op wielen staat omgeblazen gaat worden. Bij een oude loods van de reddingsbrigade vinden we een luw plekje om ons om te kleden waarna we in het prachtige smaakvolle havenstadje opzoek gaan naar iets te eten. Het is natuurlijk of de duvel ermee speelt. Na een paar uurtjes breekt de zon door en neemt de wind af naar een 4-5 Bft. We spelen met de gedacht om alsnog naar Spiekeroog te varen, maar…….. We hebben besloten de toch af te breken en naar Harlesiel te lopen en de auto’s op te halen. De wandeling van 7 km over de dijk is prachtig. De flora en fauna van een waddengebied blijft imponeren. Het uitzicht vanaf de hoge dijk is prachtig de wind doet het hoge gras heen en weer wuiven zwaluwen scheren laag over en happen naar de talloze vliegjes en genieten van een lekker maal.

Zaterdag 16 juli.
Hoogwater Helgoland 13.09 uur.
Zon 20 graden.
Wind zuid 4-5.

We nemen de eerste boot naar Spiekeroog. Dat meer mensen die gedachte hadden blijkt uit de lange rij de voor de kassa staat. De boot wordt volgepropt met toeristen. In het vooronder is nog een plekje om te zitten een klas joelende schoolkinderen rent door het schip en maakt het verblijf in de bedompte ruimte niet prettiger. Er staat nog weinig wind en de zee is zo vlak als een spiegel. Deze aanblik is een heel verschil met gister. De overtocht duurt niet lang. Na het afmeren wachten we nog even om de meute zich te laten verspreiden. Het enige dorpje op het eiland doet vriendelijk aan. De oude huizen met bloementuinen lijkt sterk op de Engelse cottage garden. We nemen de hele dag om het kleine eiland te verkennen. Later op de dag neemt de bewolking toe maar vooralsnog blijft het droog. Op de terugtocht wordt de boot nog voller gestouwd. Als Rob een opmerking maakt tegen een bemanningslid dat er maar 750 personen aan boord mogen loopt deze lachend weg. Het achterdek is verboden gebied maar om toch wat ruimde te creëren wordt de ruimte opengesteld. Vanaf deze plek is het zeegat tussen Langeoog en Spiekeroog duidelijk te zien. Het is bijna niet voor te stellen dat het hier een dag eerder zo spookte. Kleine zeilbootjes glijden er nu rustig heen en weer. Gelukkig begint het rond een uur of zes weer te regenen. Het was alweer zolang droog geweest.

Zondag 17 juli.
Hoogwater Helgoland 13.52 uur.
Regen 17 graden.
Wind zuidwest 4-5.

De Camping Harlesiel is geen aanrader. http://www.carolinensiel.de/campingplatz-an-der-nordsee/campingurlaub.html Het is een troosteloos en kaal gebeuren wat meer op een strafkamp dan op een camping lijk, helemaal nu het weer regent. Dat Duitsers van regeltjes houden hebben we afgelopen week al een paar keer gemerkt maar gisteravond sloeg alles. Om het terrein op te komen moet je met een pasje een tourniquet bedienen. Nu lagen onze pasjes in de auto op het terrein. Geen punt want je kunt heel eenvoudig onder de slagboom door. Niet nu er een stevige kerel de wacht staat te houden. Terug? Ja maar de pasjes liggen in de auto. Terug dan doe ik de poort open. Waar gaat dit over. Rob loopt om, de poort gaat niet open. De stoere kerel gebaard nu om toch maar onder de slagboom door te komen omdat hij zijn sleutel vergeten is. Ja waar gaat dit over. Ik had het over regen. We pakken de boel in en verlaten het troosteloze oord. Wind zuidwest, over tegenwind gesproken.