Masterclass Tochtleiden

21-04-2012

Onder leiding van masterclassdocenten Thierry en Nico spreken we een masterclass ‘tochtleiden’ af op de Waddenzee. De leerling ben ik zelf. De door mij georganiseerde en geplande tocht gaat van Den Oever naar Den Helder om ervaring op te doen voor een tocht met deelnemers, die overigens voor vandaag ook waren uitgenodigd, maar allen andere bezigheden hadden. Wellicht speelde de weersvoorspelling hierbij een rol, die in het begin van de week nog ZW 5 a 6 bft met 90% kans op regen was. Gaandeweg werd deze voorspelling gunstiger: vrijdagavond marifoonberichten ZW 3 a 4 bft. Er hadden dus best meer mensen meegekund, dacht ik bij mezelf. Ik mailde Thierry en Nico dat de tocht zou doorgaan, we hadden er zin in.
Thierry zou rechtstreeks naar Den Oever gaan, Nico en ik gingen ieder met een eigen auto via Den Helder om daar een auto achter te laten. ’s Morgens voor vertrek had ik nog even de Marifoonberichten bekeken, tot mijn grote ergernis stond er nu een onweer waarschuwing voor de meeste vaargebieden, behalve Texel. Zou ik de tocht afblazen? Nico zag de tocht echter vol vertrouwen tegemoet: “De kans dat wij daarmee worden geconfronteerd is niet zo groot, laten we maar gewoon lekker gaan varen”.

Den Oever-Den Helder

In Den Oever maakten we ons gereed en legden de kajaks inclusief uitrusting klaar op de steiger. Ik nuttigde nog snel een banaantje en wist wat mij te doen stond; ons keurig aanmelden bij de Kustwacht Den Helder, die ons ook zou melden bij de Verkeerscentrale. We zouden ons naar verwachting om 15 uur weer melden in Den Helder. Ook hield ik de briefing; we zouden op stemgeluid bij elkaar blijven, we zouden indien nodig op Marifoonkanaal 77 communiceren en ik legde de te varen route uit. Er waren geen vragen. De uitrusting van de masterclassdocenten zag er picobello uit en we konden te water.
Thierry vond het toch wat fris en wilde even zijn kanomoffen pakken. Dat was maar goed ook, want toen we de haven uit voeren, werden we geconfronteerd met een fikse hagelbui. Op twee boeien langs de route ontbak de belettering. Als ik alles goed gevolgd had, moesten we bij W5 aangekomen zijn, hier kon je naar het Westen varen naar het Amsteldiep, tussen de zandplaten door. Ik twijfelde; hoewel het zicht goed was, ik zag in de verste verte de staken niet. Masterclassdocent Thierry schoot te hulp: “Kijk eens op de kaart, naar de afstand en vaarrichting. Welke koers zou dan het meest veilige zijn en hoe lang zouden we er dan over doen”? Ik gaf het juiste antwoord en we konden verder. We kwamen de staken vanzelf tegen. Sommige waren aan vernieuwing toe, we zagen nog net een tak op het water liggen. Na een korte drijfpauze zetten we onze tocht voort richting Marsdiep.
Op het Marsdiep aangekomen kregen we meer tegenwind en de golven waren iets hoger geworden (stroom tegen wind). Doordat ik tijdens de pauze even op het achterdek had gelegen, was mijn rugband onder het zitje geraakt en miste ik steun in de rug. Ik kon hierdoor geen fietsbeweging meer maken. Ik besloot mijn buikspieren eens flink te trainen, maar merkte gaandeweg dat ik steeds meer op mijn armen ging varen. Ik had trek gekregen en we lasten een drijfpauze in. Ik had nauwelijks gegeten en de reep gaf nog niet direct energie. De masterclassdocenten moesten mij motiveren om vooral door te varen, want de stroomsnelheid nam af. Ik schakelde mijn gedachten uit en trok alles uit de kast. Gelukkig naderden we de kade, zodat we in de luwte konden varen. Ik had ‘de tong op het spatzeil’, maar we waren keurig op tijd in Den Helder aangekomen. Zouden we dan straks nog terugvaren naar Den Oever? Nah….
Bij Landsend kregen we van Ronald en een kennis van Thierry de uitnodiging voor een borrel, waar we dankbaar gebruik van maakten. Na afmelding bij de Kustwacht en Verkeerscentrale konden we ons omkleden en even later zaten we aan de koffie. Ik bespeurde overigens bij de Masterclassdocenten ook vermoeidheid. Zij genoten later zichtbaar van een Skuumkoppe en ik van een klein fluitje. Ik doezelde bijna weg, het zonnetjes was inmiddels gaan schijnen.
Welke wijze les heb ik geleerd van deze Masterclass?
Zeg je overwegingen niet hardop, dat zou op deelnemers onrustig kunnen overkomen. Handel kordaat en wees duidelijk over beslissingen (zelfverzekerd). Wees goed verstaanbaar over de te varen koers. Eet en drink voldoende vooraf, maar ook onderweg. Als je merkt dat je trek krijg, is het te laat. Het was achteraf gezien een optie om de pauze op de zandplaat bij het Amsteldiep te houden. Zorg dat je uitrusting op orde is (rugleuning goed vast zetten), zodat je technisch goed kunt varen omwille van het uithoudingsvermogen. Verder was mijn planning keurig, we kwamen klokslag om 15 uur op het strandje aan.
Afijn, oefening baart kunst! Wanneer gaan we weer? Met dank aan de Masterclassdocenten.

RiaD.