Monday, July 14, 2008

Schiermonnikoog - Oostmahorn

Van zout naar zoet.

Dag 6
Vaartijd: 02.30 uur
Afstand etappe: 6,5 Nm
Totale afstand: 81,2 Nm
Weerbericht: eerst zon, later op de dag regen, noordoost 2-4 Bft

Donderdag 3 juli. Er heeft geen haan gekraaid dus worden we pas om 07.00 uur wakker. Er is een flauw zonnetje tussen de grote wolkencomplexen die het zwerk sieren, hopelijk kunnen we de tent droog inpakken. Zo rond 09.30 verlaten we ons plekje om in 13 minuten naar de haven te lopen. Met het neopreen half aan, blijkt dit toch nog een warm klusje te zijn. Het streven om 10.00 uur het ruime sop te kiezen, halen we. Ik meld ons, voor de laatste keer aan, bij de Verkeerspost Schiermonnikoog. Met een vreemd gevoel laten we het laatste eiland van onze tocht achter ons. Ook het weer is van slag, het is broeierig, dan kunnen we de overkant zien dan weer niet. Uit de haven koersen we 170 graden om de staken te volgen. We steken het Brakzand over, bij de BZ11 ligt een groot schip van Rijkswaterstaat om de tonnen te reinigen.

Ook dit klusje moet gebeuren. Op een afstand wordt er gezwaaid en wij varen verder. Volgens de berichten van de Verkeerspost is het hoogwater 45 minuten eerder dan wij verwacht hadden. Zo zie je dat de situatie ter plekke anders kan zijn dan de papieren vermelden. Voor ons heeft dit nu geen consequenties, maar soms maken dit soort veranderingen wel degelijk uit. Na de BZ15 varen we 180 graden. De weinige stroom die er nog staat neemt ons keurig mee naar de haven van Lauwersoog. Voor de sluis is al een kleine queue, we sluiten achter aan. De rij wordt steeds langer. Hé jullie daar, we kijken op. Zijn jullie die drie kajakers. We zijn met zijn drieën. Een kleine zeilboot komt langszij. De schipper meldt dat hij ons al een paar dagen via de marifoon volgt. En zo babbelen we er rustig op los. Vooraan in de rij wordt iemand ongeduldig en doet een oproep aan de sluiswachter. Een krakende stem schalt nu via een luidspreker over het water, de wachttijd zal ongeveer 50 minuten zijn omdat eerst de veerboot moet binnenlopen. Dit geeft ons de tijd om achter de dukdalven verkoeling te zoeken en te rollen tevens moet dit als afscheid van het zoute water dienen. Applaus klinkt.

Dan is de tijd daar, de grote deuren zwaaien open en de sluis vaart leeg. Dan zijn wij aan de beurt, als laatste sluiten we aan. Soepel sluiten de deuren aanéén. Snel zakt het water 2,5 meter. De eerste schepen varen naar buiten, een sterke tegenstroom die het zoute water moet beletten het meer in te stromen, maakt het lastig om uit de sluis te varen. Daar ligt het Lauwersmeer, voor ons bekent terrein. Nu is het nog 30 minuten varen naar Oostmahorn. Ook hier in de haven is een botenhelling en dat geeft ons een prachtige mogelijkheid alle spullen te ontzilten.
We vragen aan de beheerder of er nog plek is voor 3 tentjes, er wordt diep gefronst. Jullie moet maar even kijken of er nog plek is, wij begrijpen de reactie van de man niet helemaal want er staat niemand en er is plek te over.

Gaan we eerst de tent opzetten of wat eten. De keuze valt. De tenten worden opgezet. Donkere luchten hebben het waterige zonnetje verdrongen, voorzichtig valt er een enkele spat, maar weldra is er geen houden meer aan en gaan de hemelsluizen open en blijft het tot diep in de nacht regenen.

1 comment:

Anonymous said...

Mannen wat een pracht verhaal, in een adem uitgelezen.

Een kleine toelichting:
"een sterke tegenstroom die het zoute water moet beletten het meer in te stromen"
De stroming belet niet het zoute water maar wordt er door veroorzaakt. Zout water is zwaarder en zal dus over de bodem van de sluis het meer in zakken. Omgekeerd stroomt zoet water langs het opervlak de sluis in.