West Terschelling - Ameland

Ameland net iets te ver?

Dag 4
Vaartijd: 06.30 uur
Afstand etappe: 22,8 Nm
Totale afstand: 57,3 Nm
Weerbericht: zon, noord oost 2 – 4 Bft
Golfhoogte Noordzee 50 cm

Dinsdag 1 juli. Had ik nu maar niets gezegd over uitslapen. Vandaag wordt het een lange dag, we moeten op tijd op het water zitten. Volgens mij gaat de wekker om 05.00 uur, het kan ook iets eerder zijn geweest, soms wil je het ook niet weten. Het ritueel gaat weer van start met dien verstande dat we wat ruimte in de boot beginnen te eten.
We verlaten ons gezellige kampeerplekje en in een klein kwartiertje lopen we naar het strandje waar we in gaan stappen. Het is een prachtige zonnige windstille ochtend. Dit is wat ik zo mooi vind aan vroeg opstaan. De rust, meeuwen die in de verte aan het bekvechten zijn, het langzaam ontluikende land.

We hebben een beetje getwijfeld over de volgen route. We kunnen over het wad varen vlak langs de kust of de geul opzoeken en zoveel mogelijk gebruik maken van de stroming. Het marifoonweerbericht doet ons besluiten om de geul op te zoeken. We zijn eigenlijk aan de late kant en we moeten op tijd op het wantij zijn bij de O50. De tijd tik door en het is inmiddels 07.15 uur alvorens we scheep gaan. Vanaf de kust koersen we 130 graden om bij de O6 uit te komen hiervandaan volgen we de Oosterom. Veel stroomvoordeel is er niet en de opstekende noord oosten wind speelt ons parten. Het water wordt iets onstuimiger. Na Oosterend begint de 5,5 Nm grote leegte van het eiland. Wat er nu gebeurt vind ik een prachtig fenomeen bij het kajakken. Niemand zegt iets, de rust wordt niet verstoord, het hoofd raakt leeg en zonder aan iets te denken als in een trans vaar je door.
Toch is er altijd een spelbreker, en zo ook nu. De blaas raakt vol en de maag leeg. Het is tijd voor een sanitaire stop. Het gekke is dat we er alle drie last van hebben. Drie plonzen, drie zuchten van verlichting. We hebben proefondervindelijk ervaren dat het verstandig is om regelmatig te drinken en te eten, ook als je geen dorst of honger hebt. De 2 liter water is nu dan ook bijna elke dag op en als tussendoortje ben ik B’TWEEN van Hero erg gaan waarderen, niet te zoet en een lekkere bite voor energie. De ebstroom begint te lopen en de snelheid loop iets op. We koersen oostelijk van de plaat langs en volgen de boeien BB12 tot en met de BB26. Er ligt een kudde zeehonden op de plaat die we ruim passeren, maar toch gaan de koppen nieuwsgierig omhoog en plonst de één na de ander in zee. Binnen 5 minuten zijn we omringt door een kudde spelende zeehonden. Op de kop van Ameland staat een sterke stroom die ons in een rap tempo de noordzee op wil duwen. Voordat we dat toestaan gaan we eerst nog even aan land voor een soepje en wat brood.
Na de lunch is de zee aardig vlak, maar op een goed moment krijgt de aantrekkende wind vat op het water en worden de golven hoger. Tegen wind, flinke golven, en nog
5 Nm te gaan, het wordt afzien. Op de kop van Ameland waren daar de badgasten die voor wat afleiding zorgden, maar nu is het strand leeg, en traag trekt het landschap aan ons voorbij. Heel, heel in de verte is het strandpaviljoen te zien en uiterst traag komt het naderbij. Pakken we deze strandafgang of gaan we naar de plaats die in de GPS als waypoint staat aangegeven.

We zetten door en na nog een kwartier spitten staan we op het strand,moe maar voldaan. Rob neemt het initiatief om bij het duin op te klimmen en te kijken of camping Duinoord daar toevallig ligt. De duim gaat omhoog, de wielen kunnen eronder en even later beklimmen we het duin. Bovenop ligt stro en riet, zodat rijden snel mogelijk wordt. Ook hier worden we zeer vriendelijk ontvangen en hoeven we geen borg te betalen.


Snel zetten we de tent op, spoelen we de spullen uit en hangen die in de straffe wind te drogen. En dan is het tijd voor een biertje.